Για τις 10:15 σήμερα το βράδυ ήταν προγραμματισμένη η πρεμιέρα της παράστασης “Το κίτρινο σκυλί” στο Από μηχανής Θέατρο.
Με αφορμή την επίθεση με καυστικό οξύ κατά της Βουλγάρας γυναίκας, συνδικαλίστριας, μετανάστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, ο συγγραφέας Μισέλ Φάις έγραψε ένα μακρύ μονόλογο μιας νέας γυναίκας.
Κάποιοι “επαναστάτες” εργολάβοι της αλληλεγγύης αποφάσισαν για όλους μας στο όνομα της αλληλεγγύης να μην ξεκινήσει η σημερινή παράσταση.
Τα έσοδα από την σημερινή παράσταση όπως και από την τελευταία ήταν αποφασισμένο και ανακοινωμένο να δοθούν στην Κ. Κούνεβα. Αυτό όμως καθόλου δεν εμπόδισε τους περίπου 30 “υπεραλληλέγγυους” από το “πρωτοπόρο”, “επαναστατικό” τους “καθήκον”.
Πριν ξεκινήσει η παράσταση λοιπόν στόλισαν τους γύρω τοίχους με συνθήματα, πέταξαν τρικάκια, στρίμωξαν σε μια γωνία και γιουχάρισαν το συγγραφέα του έργου και εν συνεχεία κάποιοι από αυτούς μπήκαν στην αίθουσα του θεάτρου πέταξαν μπογιές στις εξέδρες και στο σκηνικό, καταστρέφοντάς το και αποχώρησαν εν ειρήνη ενώ η σκόνη από τους πυροσβεστήρες γέμιζε το θέατρο με αυτή την λεπτή κίτρινη σκόνη.
Αχ αυτή τη σκόνη διάφοροι από μας δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ, μιας και κάποιοι “υπερεπαναστάτες”, για να δείξουν την καθαρότητα τους, εκδικήθηκαν όσους και όσες διοργανώναμε το Ευρωπαϊκό Φόρουμ της Αθήνας ανοίγοντας όλους τους πυροσβεστήρες του γηπέδου μπάσκετ.
Μετά την αποχώρηση των “υπεραλληλέγγυων” περιττό να πω πως πλάκωσαν οι κάμερες και καταλαβαίνετε τα ρεπορτάζ των αυριανών δελτίων…
Το πράγμα έχει ξεφύγει και αυτό πρέπει να το συζητάμε ανοιχτά πια μέσα στο κίνημα.
Έχουμε γεμίσει φωτεινές πρωτοπορίες που στο όνομα της εξέγερσης, στο όνομα αγωνιστών και δεν ξέρω ποιου “επαναστατικού σχεδίου” κάνουν την μία καγκουριά μετά την άλλη και όποιος τους λέει μια γνώμη είναι τουλάχιστον ξεπουλημένος, υποταγμένος, γραφειοκράτης και φυσικά κομματόσκυλο.
Δεν είναι ένα και δύο πια τα περιστατικά.
Ο Πανούσης τραμπουκίζεται και του απαγορεύεται να μιλήσει μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο την ώρα μάλιστα που το άσυλο βρίσκεται στο στόχαστρο.
Απλοί υπάλληλοι του ΗΣΑΠ βρίζονται, τραμπουκίζονται και φτάνουμε μετά από την βλακώδη επίθεση σε σταθμό του ΗΣΑΠ μέχρι την ποινικοποίηση των επιβατών του ηλεκτρικού και την κατηγοριοποίηση τους στους υποταγμένους μόνο και μόνο επειδή πηγαίνουν στις δουλειές τους με το τρένο.
Σήμερα διάβασα στο ίντυ και μια καταγγελία για βια κατά γυναικών στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων από “εξεγερμένο” άντρα που δεν μπορεί να συγκρατήσει την “επαναστατικότητά” του.
Ο Δεκέμβρης μας άφησε πολλές σπουδαίες παρακαταθήκες, μας άφησε χιλιάδες όμορφες εξεγερμένες στιγμές, άφησε όμως σε πολύ κόσμο και την ωμή αναίτια βία ως μία από τις τακτικές, ως ένα καθημερινό μέσο αγώνα και αυτό δεν μπορώ να φανταστώ που θα φτάσει.
Μας αφήνει ακόμα διάφορες βλακώδεις φωτισμένες πρωτοπορίες. Πολλές τις είχαμε και από πριν αλλά μετά το Δεκέμβρη οι αυτόκλητοι σωτήρες έχουν γίνει ανυπόφοροι.
Δεν μπορεί να συνεχίσουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μας αφορά όλους και όλες που ζήσαμε τον Δεκέμβρη, όλους και όλες που θεωρούμε πως βρισκόμαστε στην Αριστερά,στο κίνημα,στο δρόμο.
Τουλάχιστον ας το κουβεντιάσουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου