Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Εκαντοταδες προληπτικες προσαγωγες


Εκαντοταδες προληπτικες προσαγωγες οργισμενων οπαδων της Παναχαικης οι οποιοι αντιδρουν για την εγκληματικη αμελεια του προεδρου Αλεξη Κουγια στη μεταγραφικη περιοδο.Το ονειρο της ανοδου στην Β κατηγορια για αλλη μια φορα μετατρεπεται σε εφιαλτη μετα την ντροπιαστικη νεα εμφανιση της ομαδας ανημερα του αη νικολα.



Σε ενα παιχνιδι κεντρου που επικρατησε η δυναμη ,λιγες ηταν οι καλες στιγμες που θα θυμουνται οι φιλαθλοι.Εξαλλοι οι φιλοξενουμενοι με την ανοχη της διαιτησιας στα σκληρα μαρκαρισματα του αμυντικου μεσου Ιεροκλη Στολτιδη.Ο Ακης με μια ηγετικη εμφανιση στη μεσαια γραμμη δικαια απεσπασε τον χαρακτηρισμο ''μηχανακι'' μιας και οργωσε το γηπεδο στελνωντας κυριολεκτικα στο νοσοκομειο τους αντιπαλους του


Ο προπονητης της Ελας με μια κινηση ματ εβαλε τα στοπερ να μαρκαρουν μαν-του-μαν τους αρκετα προβλεψιμους επιθετικους των αντιπαλων και ο γνωστος τραγουδιστης-προεδρος Χρυσοχοιδης απολαυσε μια ακομα νικη απο τα επισημα δηλωνοντας εκστασιασμενος ''Πριμ 3 και 60 για τους παικταραδες μου''


Η σταγονα που ξεχειλισε τον κουβα ηταν οι δηλωσεις της διοιηκησης της Παναχαικης οπου απεδωσε την ηττα σε ''θελημα θεου'' και ''παρεξηγηση''

Ακολουθησαν εκτεταμενα επεισοδια με την συμβολικη καταληψη των γραφειων της ομαδας.Καπου εκει ομως χαθηκε ο ελεγχος με τους συνδεσμιτες να προπυλακιζουν το γενικο διευθυντη γνωστο και ως ''πρυτανη''.Οι οπαδοι μαλιστα κατεβασαν την σημαια του συλλογου,την εκαψαν και εβαλαν στη θεση της την ελληνικη,εκφραζοντας ετσι τη δυσαρεσκεια τους για το ροστερ της ομαδας που αποτελειται κυριως απο αλλοδαπους.
Γραψαν συνθηματα στους τοιχους με κυριοτεριοτερο το εμετικο ''εξω οι ξενοι''.Μετα απο λιγο ομως οι συναδελφισσες της Κουνεβα ξεσπασαν σε λυγμους συνειδητοποιωντας οτι θα πρεπει να δουλευουν ασταματητα μεχρι την επομενη πανσεληνο για να καθαρισουν τις εγκαταστασεις.Καπου εκει αρχισαν ολοι να δακρυζουν και η ατμοσφαιρα εγινε αποπνυκτικη....

Η επανάσταση θέλει ζεστά ρούχα - από tsaousa


Δε λέει.
Οι οδομαχίες με παχαίνουν.
Πήρα δυο κιλά από την ημέρα που άρχισε να τιμάται η μνήμη του δολοφονημένου Αλέξανδρου.
Από το Σάββατο τρώω πατατάκια μπροστά στον υπολογιστή και διαβάζω στα blogs για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα, σε μια χώρα, που δεν χωράει καμία απάντηση.
Και να οι φωτογραφίες, και να τα ξερολούκουμα.
Χόρτασε το μάτι μου αντιεξουσιαστή.
Χάθηκε η σκέψη μου στο είναι τους.
Προσπαθούσα να τους φανταστώ μερικά κλικ πριν τραβηχτούν οι φωτογραφίες.
Την ώρα που ξύπναγαν το πρωί για να πάρουν τους δρόμους.
Έβαζαν ξυπνητήρι άραγε, ή το είχαν έννοια και σηκώνονταν μονάχοι τους;
Ή μήπως τους ξύπναγε η μάνα τους;
Σκέφτηκα ότι οι περισσότεροι έβαλαν το ξυπνητήρι του κινητού τους.
Όλοι μας, αντιεξουσιαστές και μη, με το κινητό ξυπνάμε πια.
Προσπάθησα να δω τον ήρωα μου ξεκάθαρα.Τον Σταύρο ας πούμε.
Σηκώθηκε 9 παρά, με το κεφάλι κουδούνι.
Την πουτάνα την Αλβανόφουντα, θα έπρεπε να την πουλάνε με ένα κουτί ασπιρίνες δώρο.
Σύρθηκε με τις παντόφλες μέχρι το μπάνιο, και έριξε λίγο νερό στα μούτρα του.
Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.
"Να πλύνω δόντια;" αναρωτήθηκε.
Αποφάσισε να μην τα πλύνει, μια και δεν θα χρειαζόταν να γελάσει εκεί που πήγαινε.
Έφτιαξε με τα χέρια τα μαλλιά και γύρισε στο υπνοδωμάτιο του.
Άρχισε να ντύνεται.
Τζινάκι μαύρο, στενό, φανελάκι μαύρο...και ξαφνικά:
-"...Ρε μάνα, η μαύρη μπλούζα με την κουκούλα πού είναι;;;"
-"Στη βεράντα, πλυμένη αγόρι μου!".
-"Γιατί την έπλυνες γαμώ το μουνί μου μέσα;!!"
-"Βρώμαγε παιδάκι μου, τι να κάνω; Βάλε το κόκκινο πουλόβερ".
-"Άσε τις μαλακίες και φέρε να τη στεγνώσουμε!"
Στεγνώνει εύκολα το φούτερ; Δεν στεγνώνει.
Τρία τέταρτα τη γυρνούσε τη μπλούζα σαν τηγανίτα, πάνω στο καλοριφέρ ο Σταύρος.
Τελικά τη φόρεσε μισοβρεγμένη κι έφυγε.
Τα παιδιά βρίσκονταν ήδη στο σημείο συνάντησης.
Όλα με βρεγμένο φούτερ.
Μα τι μαλακία αυτές οι μανάδες να βάζουν κάθε Παρασκευή μπουγάδα!
Ξεκίνησαν να βρουν και τους υπόλοιπους.
Στον δρόμο έκανε παγωνιά.
-"Το΄χω δαγκώσει απ΄το κρύο ρε πούστη" λέει σε μια στιγμή ο Σταύρος στον διπλανό του.
-"Κι εγώ ρε μαλάκα, τι θα κάνουμε;".
-"Υπομονή, θα μας ζεστάνουν τα μπατσόνια" απαντάει ένας πιο δίπλα, αλλά δεν τον κατάλαβαν γιατί χτυπούσανε τα δόντια του, κι ακούστηκε "Μουνί τα χιόνια".
Δεν είχε δίκιο όμως.
Οι μπάτσοι δεν έκαναν τίποτα για να τους ζεστάνουν.
Τα παιδιά που ήταν εκεί, είχαν ανάψει φωτιές σε κάδους και στεγνώνανε από μόνα τους.
Ο Σταύρος πλησίασε με την παρέα του έναν ωραίο κάδο.
Άπλωσαν τα χέρια και η θαλπωρή της φωτιάς τους αγκάλιασε αμέσως.
Τι γλύκα!
Ένα ρίγος διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά του.
Συγκινήθηκε.
"Γαμώ τα καλοριφέρ σας, βολεμένα ανθρωπάκια, μικροαστικά σκουλήκια, η επανάσταση είναι δική μας!" σκέφτηκε, κι ένιωσε την καρδιά του να φτερουγίζει.
Ένας πιο πέρα, έψηνε καλαμπόκια.
Ο Σταύρος μοιράστηκε μισό με τον κολλητό του.
-"Νόστιμο ρε μαλάκα, ε;"
-"Είναι το όραμα που το κάνει νόστιμο, γαμώ τα κοκκινιστά τους και τα κοτόπουλα στον φούρνο".
-"Εμένα η μάνα μου κάνει ωραίο γιουβέτσι".
-"Η δικιά μου του βάζει πολλή ντομάτα".
-"Έτσι της μάθανε τα αφεντικά της, έτσι κάνει".
-"Την υπεραξία της ντομάτας την καρπώνεται το γιουβέτσι, όπως το κεφάλαιο καρπώνεται την υπεραξία του εργάτη".
-"Ρε μαλάκα, πείνασα, δεν πάμε να φύγουμε;"
-"Πάμε, αλλά δεν θυμάμαι γιατί ήρθαμε".
Ο Σταύρος κι ο κολλητός, προσπάθησαν να σπάσουν το μέτωπο των μπάτσων, προκειμένου να βρουν ταξί.
Δυσκολεύτηκαν.
Ένα γομάρι χωρίς διακριτικά, τους βούτηξε από την κουκούλα κι άρχισε να τους βαράει.
Ο Σταύρος έπεσε κάτω μισολιπόθυμος κοιτώντας τον μουντό ουρανό, με το στόμα ορθάνοιχτο.
Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του σαν σφαίρα:
"Έπρεπε να τα πλύνω το πρωί τα δόντια μου ο μαλάκας! ".

ΥΓ.
Η επανάσταση πάλι δεν πέτυχε.
Αλλά ο μπάτσος τέλος του μηνός θα πληρωθεί.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Απολογουμενους στους σοβαρους συντροφους μου
Κι εγω οργισμενος ειμαι αλλα ευτυχως σε καποιες ελαχιστες στιγμες της μερας αντεχω ακομα και χαμογελαω.
Η ευτυχια μας ειναι η εκδικηση μας

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Ανοιχτή Επιστολή του πατέρα του κρατούμενου Ηλία Νικολάου

Στις 13/1/2009 πρώτες πρωινές ώρες, συλλαμβάνεται ο γιος μου, σε αρκετή απόσταση από τα γραφεία της δημοτικής αστυνομίας, ως ύποπτος για εμπρησμό στην είσοδο του κτηρίου.Ξυλοκοπείται άγρια, προσάγεται στη ΓΑΔΘ κάτω από βάρβαρη συμπεριφορά των διωκτικών αρχών, έχοντας πέραν των άλλων και δύο κατάγματα στο αριστερό του χέρι, όπου του τοποθετείται γύψος. «Γλίστρησε κατά την καταδίωξη» θα δηλώσουν οι διωκτικές αρχές. Πώς να μην τους πιστέψουμε, πώς να μην είναι όπως τα λένε; Έτσι είχε γλιστρήσει και ο φοιτητής με τη ζαρντινιέρα…Σύνηθες φαινόμενο. Όπως πιστέψαμε πριν λίγο καιρό ότι ο αστυνομικός επέστρεψε επειδή κινδύνεψε από ένα 15χρονο αγόρι (Αλέξη) καιαναγκάσθηκε να πυροβολήσει για να προστατευθεί. Εξοστρακισμός θα πει το σύστημα. Τους πιστέψαμε και πάλι!!!Την ίδια μέρα της Τρίτης 13/1/2009 εκτυλίσσεται το «θέατρο του παραλόγου». Είκοσι και πλέον αστυνομικοί της ασφάλειας εισβάλλουν στο σπίτι του γιου μου στην Θεσσαλονίκη και ποδοπατούν όποιο βιβλίο βρίσκουν στο γραφείο του. Εισβάλλουν στο εστιατόριο όπου εργάζεται, αδειάζουν τα ράφια της κουζίνας, τρομοκρατούν τους πελάτες που επέλεξαν το συγκεκριμένο μαγαζί για φαγητό.
Λίγη ώρα αργότερα άλλοι τόσοι αστυνομικοί της ασφάλειας έρχονται στο σπίτι μου στην Κοζάνη. Με βρίσκουν τυχαία στο γκαράζ του αυτοκινήτου και χωρίς καν να πουν ποιοι είναι, ποιος τους στέλνει, για ποιο λόγο ήρθαν, αρπάζουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου από τα χέρια μου και το κάνουν φύλλο και φτερό. Ύστερα με πάνε σηκωτό μέσα στο σπίτι μου, όπου ο έλεγχος συνεχίζεται χωρίς κανένας να δώσει μια εξήγηση ούτε σε μένα, ούτε στην γυναίκα μου.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι ίδιοι αστυνομικοί εισβάλλουν στο πατρικό μου σπίτι στο χωριό (είκοσι χιλιόμετρα από την πόλη), όπου διαμένει μόνη της, η ηλικίας 83 χρονών μητέρα μου. Βλέπετε λίγη ώρα πριν ενώ βρισκόταν στο σπίτι μου στην Κοζάνη, μου ζητούσαν επίμονα να τους ακολουθήσω στο χωριό. Αρνήθηκα λέγοντας τους, ότι το σπίτι στο χωριό είναι της μάνας μου. Εκεί αφού μίλησε κάποιος τηλεφωνικά μπροστά μου με κάποιον ανώτερο, μου είπαν χαρακτηριστικά.
«Αφού το σπίτι στο χωριό δεν είναι δικό σου τότε δεν θα πάμε».Πάλι τους πιστέψαμε !!!Αφηνιασμένοι έψαχναν παντού μπας και εντοπίσουν το παραμικρό και «δέσει το πράγμα», σε μια κακοφτιαγμένη αστυνομική ιστορία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ? ΕΥΡΗΜΑΤΑ Τ Ι Π Ο Τ Α.
Το βράδυ της ίδιας μέρας ο γιος μου οδηγείται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (!) στην ανακρίτρια όπου παίρνει 48ωρη προθεσμία να απολογηθεί. Την Πέμπτη το μεσημέρι απολογείται στην ανακρίτρια. Η εικόνα των διωκτικών αρχών έξω από τα γραφεία ανακριτή και εισαγγελέα, εικόνα έντονης βαρβαρότητας. Αστυνομικοί έχουν περικυκλώσει τον γιο μου και το δικηγόρο του, ενώ δεκαπέντε και πλέον άνδρες των ΜΑΤ, με πανοπλίες, ασπίδες, δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό ανάμεσα στο γιο μου, στο δικηγόρο του από την μια και σε μένα, τη μάνα του, τον αδελφό του, την κοπέλα του και τη θεία του από την άλλη. Οι ασπίδες των ΜΑΤ είναι καρφωμένες στα πρόσωπα μας.
Στόχος ? Να μη μπορούμε να βλέπουμε έστω από μακριά το παιδί μας.
Ίσως έτσι προστάτευαν τη χώρα, τη δημοκρατία από εξωτερικό κίνδυνο (ασύμμετρη απειλή;).
Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο.
Ούτε το κλάμα, ούτε τα λόγια της μάνας του γιου μου, «Σας παρακαλώ αφήστε με τουλάχιστον να βλέπω το παιδί μου έστω από μακριά», δεν τους συγκίνησε.
Η απόλυτη τάξη στο αποκορύφωμα της !!!!
Ε Λ Ε Ο Σ!
Το κατηγορητήριο ?
Δύο (2) πλημμελήματα και ένα (1) κακούργημα. Μόνη μαρτυρία, η κατάθεση ενός αστυνομικού.
«Μαρτυρίες καρμπόν από ΜΑΤατζήδες », θα γράψει γενικά η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σε άρθρο της, τρεις μέρες αργότερα στις 18/1/2009. Αναφέρει χαρακτηριστικά.
« Συλλήψεις στο σωρό έκανε η ΕΛ.ΑΣ, ενώ δεκάδες συλληφθέντες παραπέμπονται με μόνο στοιχείο έ ω λ ε ς κ α τ α θ έ σ ε ι ς α σ τ υ ν ο μ ι κ ώ ν. Ωστόσο τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες της ΕΛ.ΑΣ καταρρέουν. Οι μαρτυρίες των αστυνομικών αποδεικνύονται δ ι κ α σ τ ι κ ά α ν α ξ ι ό π ι σ τ ε ς ».
Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι οι προφυλακίσεις συνεχίζονται και τα παιδιά παραμένουν φυλακισμένα.
Ο γιος μου αρνείται επίμονα τις κατηγορίες. Αρνείται τα πάντα, όπως και την υποτιθέμενη «επʼ αυτοφώρω σύλληψη του ». Απλά γιατί είχε μεταφέρει έναν συνάδελφό του στο σπίτι του στην περιοχή μετά τη δουλειά και δεν έχει καμιά σχέση με το γεγονός.
Παρʼ όλα αυτά όμως κρίνεται προφυλακιστέος.Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας με το που ακούν την απόφαση αυτή πανηγυρίζουν μπροστά του, μπροστά μας. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Την προφυλάκιση του.Ο γιος μου οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες την ίδια μέρα στις φυλακές της Άμφισσας. Η οδύσσεια του γιου μου συνεχίζεται.
Σε μένα, στην οικογένεια μου, μένει Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΘΥΜΟΣ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ…
Όχι για τον γιο μου.
Α Ν Τ Ι Θ Ε Τ Α.
* Για τις διωκτικές μας αρχές.
* Για την κοινωνία μας που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά με την απάθεια, την αδράνεια που τα αντιμετωπίζει.
* Για όλους τους γονείς που τα βλέπουμε, που τα παρακολουθούμε, που τα ζούμε και παρʼ όλα αυτά μας δέρνει η «απάθεια του καναπέ».
* Για όλους εμάς, τη γενιά μας, τους «βολεμένους της καθημερινότητας ».
* Για μένα που επέλεξα τα τελευταία χρόνια να παρακολουθώ όλα αυτά και να τα σχολιάζω από μακριά και αφʼ υψηλού.
* Για μένα που από τα δεκαοκτώ μου χρόνια φοιτητής, επέλεξα, εντάχθηκα, αγωνίστηκα, με όλες μου τις δυνάμεις σε έναν πολιτικό χώρο, ο οποίος πρότεινε, ψήφισε και πρώτος εφάρμοσε τον αντιτρομοκρατικό νόμο (τρομονόμο), όχι για τους πραγματικούς τρομοκράτες, αλλά για τους νέους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τα παιδιά μας, για όλα τα παιδιά. Που ακόμα και σήμερα, διστάζει πολιτικά να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.
* Για τα μέσα ενημέρωσης που σε μια σύμπλευση με την κυβερνητική αντίληψη, βλέπουν στην καθημερινότητα μόνο «κουκουλοφόρους», «ταραξίες», «κατεστραμμένες περιουσίες».
* Για την σημερινή πολιτεία που δεν «ακούει», αγανακτεί και αντιδρά παράνομα, βάρβαρα, επειδή υπάρχουν μερικά ζωντανά κύτταρα στην κοινωνία μας, που δεν συμβιβάζονται, διαμαρτύρονται με όλη αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια.Από την άλλη μεριά, νιώθω περήφανος για τον γιο μου που είναι σήμερα προφυλακισμένος με ένα ψεύτικο, στημένο, φτιαγμένο στα μέτρα των διωκτικών αρχών κατηγορητήριο.Γ Ι Α Τ Ι ?* Γιατί απλά διαμαρτύρεται.
* Γιατί νοιάζεται.
* Γιατί έχει άποψη, την οποία και κοινοποιεί.* Γιατί διεκδικεί την δική του καθημερινότητα.
* Γιατί δεν συμβιβάζεται με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.
* Γιατί βιώνει όπως όλοι μας, την οικονομική κρίση σε συνθήκες αστυνομικής, πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής διαφθοράς και απορρίπτει όπως οι περισσότεροι νέοι τον «εφιάλτη του φρικτού μέλλοντος».
* Γιατί απλά είναι Α ν α ρ χ ι κ ό ς και θέλουν να πλήξουν τον ιδεολογικό και πολιτικό του χώρο.
Ότι δεν πέτυχε η αστυνομία με την ενεργοποίηση του καθεστώτος ομηρίας που βρισκόταν για ένα (1) χρόνο ο γιος μου, μαζί με άλλους δύο φίλους του, μετά το απίστευτο διογκωμένο κατηγορητήριο που έστησαν και τότε οι διωκτικές αρχές, επεδίωξαν και το κατάφεραν τώρα, στέλνοντας τον στην φυλακή. Έτσι εκδικητικά. Γι αυτό και πανηγυρίζουν.
Η χώρα μας μαστίζεται καθημερινά από κάθε είδους σκάνδαλα και είναι όλοι τους σήμερα ελεύθεροι. Άλλοι φορτωμένοι με ένα σωρό σκάνδαλα στην πλάτη τους, αρνούνται ακόμα και να παρουσιαστούν στην δικαιοσύνη για να απολογηθούν, προκαλώντας έτσι την κοινωνία μας. Όμως δεν τους αγγίζει, δεν τους πειράζει κανείς.
Τους προφυλάσσει το ίδιο το σύστημα.
Δυστυχώς η ασφάλεια, οι διωκτικές αρχές, στην προσπάθεια τους να κάνουν τους πολίτες κάθε πόλης να νοιώθουν ασφαλείς, κατασκευάζουν ενόχους, στερώντας σήμερα από μένα, από την γυναίκα μου και από πολλούς άλλους γονείς τα παιδιά μας.

Φ Τ Α Ν Ε Ι Π Ι Α!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΑΣ!"

Νικόλαος Νικολάου, Κοζάνη

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Η Αγέλαστη Πολιτεία της Αριστεράς


Μια φορά κι έναν καιρό… ήταν μια… αγέλαστη πολιτεία. Την «συγκροτούσαν» κάποιοι άνθρωποι, που είχαν βάψει τα πρόσωπα τους κόκκινα για να ξεχωρίζουν από τους άλλους. Οι άνθρωποι αυτοί συνδιαλέγονταν και οργάνωναν συσκέψεις, συντονιστικά και συνδιασκέψεις με σκοπό… να βάψουν όλοι οι άνθρωποι τα πρόσωπα τους κόκκινα. Μερικοί από αυτούς κατάφερναν να γλιστρούν ανάμεσα στους άλλους και ενίοτε να ηγούνται της καμπάνιας! Άλλοι αρκούνταν σε θέσεις… κόκκινων επαγγελματικών στελεχών καταφέρνοντας να κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά ανάμεσα σε κόκκινες βιβλιοπαρουσιάσεις, κόκκινα φεστιβάλ, κόκκινες εκδηλώσεις γενικώς. Α… και κατά καιρούς γκρίνιαζαν και μάλωναν μεταξύ τους για τον τρόπο με τον οποίο θα πείσουν όλους τους υπόλοιπους να βάψουν κόκκινα τα πρόσωπα τους. Κι ο καιρός περνούσε κι ο χειμώνας διαδέχονταν το φθινόπωρο κι η άνοιξη έδινε τη θέση της στο καλοκαίρι και… τίποτε δεν άλλαζε. Οι άνθρωποι δεν πείθονταν να βάψουν τα πρόσωπα τους κόκκινα. Και να σου πάλι συντονιστικά και συσκέψεις και συνδιασκέψεις και γκρίνια και κόκκινες εκδηλώσεις. Και ο καιρός κυλούσε ήσυχα για τους κατοίκους της αγέλαστης πολιτείας που τελικά δεν ποθούσαν παρά να κρατήσουν απλώς το ξεθωριασμένο κόκκινο χρώμα στα πρόσωπα τους και φυσικά… τις θεσούλες τους στην αγέλαστη πολιτεία.Το παραμύθι όμως έχει και άλλους πρωταγωνιστές… τους καλικάντζαρους, αυτά τα υποχθόνια, δύσμορφα πλάσματα που γούσταραν να πειράζουν τους ανθρώπους με τα βαμμένα κόκκινα πρόσωπα και να φέρνουν τα πάνω-κάτω. Στις αταξίες των καλικάντζαρων βοηθούσαν όσο μπορούσαν και άλλοι άνθρωποι, αυτοί που τα πρόσωπα τους ήταν κόκκινα από τη χαρά, την περηφάνια αλλά και την ντροπή. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έβαφαν τα πρόσωπα τους γιατί απλώς δεν το είχαν ανάγκη. Ήταν λίγοι βέβαια και πάντα δεν κατάφερναν να ζαλίσουν την αγέλαστη πολιτεία με τα μαντζούνια που έβραζαν οι καλικάντζαροι… Κατάφερναν όμως να ζούνε, να χαίρονται να λυπούνται, να νιώθουν. Κι όσο υπάρχουν αυτοί κι εμείς κι οι καλικάντζαροι η ζωή θα προχωράει!

(Εμπνευσμένο το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής από τη διασκευή του μουσικού παραμυθιού Βοτάνι-Βοτανάκι, που οι σύντροφοι, οι συντρόφισσες και το κίνημα δεν…κατάφερε να παρακολουθήσει γιατί απλώς δεν υπήρχε πολιτικό πλαίσιο).


E.M.

απο την Εποχη της Κυριακης 29-11-09


Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Θα χασω την επανασταση;οχι ρε πουστη μου


Μετα τον αναπαντεχο σοβαρο τραυματισμο μου ,θυσια στο βωμο της αισθητικης,ολο το ιατρικο επιτελειο των ''ασε ξερω'' εχει σκυψει πανω μου για να ειμαι ετοιμος για το μεγαλο ντερμπυ της επομενης Κυριακης,ανημερα του αη νικολα.Με μια ενδελεχη αυτοεξεταση,κατεληξα σε ''διαστρεμμα τριτου βαθμου στο μεταταρσιο''.Θα πηγαινα στο νοσοκομειο,αλλα φοβομουνα μη με καλεσουν σε καμμια παρτουζα και δε θα μπορουσα να ανταποκριθω.αλλα μολις γινω καλα θα παω



ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΞΑΠΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Τα stage της ζωής μας.

"Αγαπητή Tsaousaμε λένε Σοφία και είμαι παντρεμένη με τον Νίκο 5 χρόνια.Εδώ και καιρό, ο γάμος μας άρχισε να βάζει νερά σαν υπόγειο ψιλικατζίδικο.
Θα μου πεις, όχι που δεν θα΄βαζε, αλλά λέμε τώρα.
Καμιά φορά οι γάμοι πετυχαίνουν, κι έλεγα μήπως μου τύχαινε το λαχείο.
Τελικά μου΄τυχε ο λήγοντας, γιατί αυτό είναι ο μέσος άντρας που παντρεύεται η μέση γυναίκα: ο λήγοντας.
Ο λήγοντας ο δικός μου λοιπόν, εκτός που ικανοποιείται να δουλεύει σαν σκλάβος, έχει και κόλλημα με το ποδόσφαιρο.
Ένα πρόχειρο παράδειγμα: έχουμε φίλους στο σπίτι για φαγητό, αυτός όμως ξεχνιέται στη δουλειά κι έρχεται λίγο πριν φύγουν. Τους φοράει τα παλτά και πάει για ύπνο.
Άλλο: παίρνω εισιτήρια για συναυλία αλλά τη βλέπω μόνη μου στην είσοδο, γιατί περίμενα κι εκείνος ξέχασε να έρθει.
Όταν όμως έχει ποδόσφαιρο στην τηλεόραση δεν το ξεχνάει ποτέ, και γυρίζει σπίτι από νωρίς με μια αγκαλιά σουβλάκια και εικοσιπέντε μπύρες.
Επειδή δούλευα στα Stage και απολύθηκα, δεν με παίρνει να τον χωρίσω.
Εκτός αν μας πάρουν πίσω, αλλά και πάλι.
Μόνο αυτό το πρόβλημα έχουμε, η υπόλοιπη σχέση μας δουλεύει ρολόι.
'Ετσι νόμιζα δηλαδή.
Μέχρι που έκανα τη μοντερνιά να κλείσω ραντεβού σε σύμβουλο γάμου.
Τι τον ήθελα τον σύμβουλο, ο Έλληνας δεν είναι για τέτοια, τα ζευγάρια εδώ συνεννοούνται μια χαρά με τα μπινελίκια για το ποιος θα κατεβάσει τα σκουπίδια, και με τη μούγκα στα σοβαρά θέματα.
Απέχουμε πολύ από τον πολιτισμό, και για να εξελιχθούμε ως άνθρωποι, θέλουμε μια αιωνιότητα και μια μέρα.
Μην κοιτάς που γεμίζει το Μέγαρο και τα γραφεία των ψυχολόγων.
Εδώ δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι γίνεται μέσα μας, και θα καταλάβουμε την τέχνη ή την ψυχανάλυση;
'Εκλεισα λοιπόν το ραντεβού με τον σύμβουλο γάμου, αλλά ο Νίκος μόλις του το είπα τσίνησε.
Προφανώς είναι χειρότερος από Έλληνας, αφού δεν ήθελε να πάμε ούτε για την ψευδαίσθηση του "ανήκουμε στη Δύση".
Φώναζε:
-Σοβαρολογείς; Να πάμε σε σύμβουλο γάμου για ένα ματς;
-Τριάντα ματς τον χρόνο, επί πέντε χρόνια που είμαστε μαζί, μας κάνουν 150 ματς. Επί 90 λεπτά το καθένα, μας κάνουν 13.500 λεπτά, δια 60, μας κάνουν 225 ώρες. Γι αυτές τις 225 χαμένες ώρες θα πάμε.
-Τις άλλες χιλιάδες ώρες που περάσαμε μαζί τις ξεχνάς;
-Ποιες; Άμα αθροίσουμε τις ώρες που δουλεύεις, τις ώρες που παίζεις μπάσκετ και τις ώρες που κοιμάσαι, είμαστε μείον. Πέντε χρόνια παντρεμένοι, δεν έχουμε ζήσει ποτέ μαζί.
-Και πρέπει να δώσουμε στον σύμβουλο 100 Ευρώ, για να μου πει να μη βλέπω ματς, και να ασχολούμαι με κάτι πιο δημιουργικό μαζί σου; Δεν πάω πουθενά, αυτό το ξέρω και μόνος μου.
-Αφού το ξέρεις γιατί δεν το κάνεις;
-Τι δημιουργικό να κάνω μαζί σου ρε Σοφία; Γλυπτική, ή ντουέτο για βιολί και πιάνο; Το μόνο δημιουργικό που μπορούμε να κάνουμε μαζί, είναι να πλύνεις εσύ τα παϊδάκια κι εγώ να τα ψήσω.
Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, γαμώ τα stage μου, γαμώ.
-Τόσο ρηχός είσαι λοιπόν;
-Κι η Λούτσα ρηχή είναι, αλλά είδες τι κόσμο μαζεύει.
-Θεέ μου, 5 χρόνια κάνω τα μπάνια μου στη Λούτσα!
Επειδή ως γνήσια μικροαστή σιχαίνομαι τη Λούτσα και τον Μπίθουλα, την επόμενη νταν επτά, ήμασταν στον σύμβουλο. Μας άρχισε τις ερωτήσεις με το καλησπέρα σας:
-Nίκο για πες μου, αν η Σοφία έφευγε ένα μεγάλο ταξίδι, τι θα ένιωθες;
-Τι θα έκανα θα σας πω. Θα έβαζα ένα τεράστιο video wall και θα έβλεπα ποδόσφαιρο μέρα-νύχτα.
-Τον ακούτε; Συναισθηματικά ψόφιος.
Ο σύμβουλος ψυχρός σαν πύθωνας, συνέχισε τις ερωτήσεις.
-Εσύ Σοφία, αν ο Νίκος έφευγε ένα μεγάλο ταξίδι, τι θα ένιωθες;
-Σιγά μη τον άφηνα να πάει ταξίδι μόνος του.
-Την ακούτε; Τσιμπούρι!
Βγήκα από το κολλάν μου.
-Έτσι ερμηνεύεις την ανάγκη μου να είμαστε μαζί;;
Ο Νίκος δεν απάντησε, και ο πύθωνας συνέχισε:
-Σοφία είσαι ερωτευμένη με τον Νίκο;
-Ε;...Είμαι.
-Εσύ Νίκο;
-Κι εγώ...κι εγώ είμαι ερωτευμένος μαζί της.
Ο πύθωνας πήρε φόρα:
-Τι σας κάνει να το πιστεύετε αυτό;
-Αν κοιτάξει άλλη γυναίκα θέλω να του βγάλω τα μάτια.
-Όταν ξετινάζει την πιστωτική, δεν της λέω τίποτα.
Εκεί ο πύθωνας μας δάγκωσε:
-Κι αυτό εσείς το λέτε έρωτα;
Εγώ κι ο Νίκος ξαφνικά, άκρα του τάφου στοργή.
Ο πύθωνας του πολιτισμού συνέχισε χωρίς ανάσα:
-Τώρα θέλω να μου πείτε κάτι άλλο. Σεξουαλικά πως πάτε;
-...Σοφία θα πεις εσύ, ή να πω εγώ;
-Πες εσύ, γιατί εγώ δεν βρίσκω λόγια.
Παίρνει ένα ύφος σαν να τον κόβει στο δεξί του ο καβάλος, και απαντάει:
-Σεξουαλικά είμαστε και ναι και όχι. Πότε μου λέει ναι, πότε της λέω όχι.
-Βοηθήματα χρησιμοποιείτε;
-Τι να τα κάνουμε τα βοηθήματα; Λίγος της πέφτω;
-Δεν ξέρω, η Σοφία θα μας το πει αυτό. Σοφία, σε ικανοποιεί απόλυτα ο Νίκος;
Τι να πω γαμώ τα stage μου γαμώ; Δεν περίμενα ότι μιά συζήτηση για το ποδόσφαιρο θα κατέληγε εκεί.
-Όταν λέτε με ικανοποιεί;…
-Για να απαντάς έτσι, μάλλον δεν σε ικανοποιεί.
-Κοιτάξτε, όχι, με ικανοποιεί.
Ο πύθωνας επέμενε:
-Σοφία πρόσεχε, αν εδώ που ήρθατε δεν πείτε την αλήθεια, δε θα μπορέσω να σας βοηθήσω.
-Τότε, δεν με ικανοποιεί.
Ο Νίκος έγινε Τούρκος, δηλαδή Μουσταφάς.
-Ώστε δεν σε ικανοποιώ!
Ο πύθωνας συνέχισε να σφίγγει:
-Πες μου εσύ τώρα Μουσταφά, η Σοφία σεξουαλικά, πληροί τις προσδοκίες σου;
-Ένα σας λέω: το αεροπλάνο Αθήνα-Θεσσαλονίκη, κάνει πιο πολλές στάσεις.
Σηκώθηκα έξαλλη και τον βούτηξα από τον γιακά.
-Γαμώ τα stage μου γαμώ, με πηδάς κάθε δυο μήνες και μιλάς;
-Ναι μωρή, κάθε δυο μήνες, γιατί είσαι κρύα σαν ψυγείο!
-Εγώ είμαι κρύα ρε κόκορα, που σε ένα λεπτό έχεις τελειώσει κι ανάβεις τσιγάρο;
-Ανάβω τσιγάρο για να ζεσταθώ!
-Ι ι ι ι ι ι ι !!!
Του πέταξα ένα αγαλματάκι του Φρόϊντ στο κεφάλι, αλλά πρόλαβε και τραβήχτηκε νομίζω.
Δεν είμαι σίγουρη, γιατί πήρα την τσάντα μου κι έφυγα.
Τη νύχτα έμεινα στη μάνα μου, και από το σπίτι της σου γράφω.
Είμαι σοκαρισμένη.
Stage η δουλειά, stage και ο γάμος;
Τι γίνεται, γαμώ τα stage μου, γαμώ;
Και γιατί θέλω να γυρίσω πίσω και στα δύο;
Στο ένα πήδημα το δίμηνο για πλήρη απασχόληση, και στα 500 Ευρώ το μήνα χωρίς ένσημα;
Θέλω τα φώτα σου Tsaousa.
Αν ήμουνα Γαλλίδα τι θα έκανα;
Φιλικά, Σοφία "


Απάντηση: Αν ήσουνα Γαλλίδα θα είχες ξεμπερδέψει κι απ΄τα δύο, σε ένα χρόνο.
Αλλά επειδή είσαι Ελληνίδα κάνεις τη μιζέρια επιθυμία.
Μη νομίζεις, κι εγώ τα ίδια σκατά είμαι.

http://itsaousa.blogspot.com/

Παγκόσμια απογοήτευση για τον Καπιταλισμό-Δημοσκόπηση του BBC στην 20η επέτειο του Τείχους του Βερολίνου



Το γκρέμισμα του Τείχους του Βερολίνου δεν είναι μια τεράστια νίκη του καπιταλισμού, όπως διαφαινόταν πριν είκοσι χρόνια. Τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει δημοσκόπηση του BBC World Service, τα ευρήματα της οποίας δείχνουν μια βαθειά απογοήτευση για τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό.
Κατά μέσο όρο μόλις το 11% στις 27 χώρες όπου έγινε η δημοσκόπηση πιστεύει ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί σωστά και ότι δεν χρειάζεται εποπτεία και παρέμβαση. Τα υψηλότερα ποσοστά των οπαδών του άκρατου καπιταλισμού εμφανίζονται στις ΗΠΑ (25%) και στο Πακιστάν (21%).
Η πιο δημοφιλής άποψη –σύμφωνα με την δημοσκόπηση της GlobeScan/PIPA για λογαριασμό του BBC– είναι ότι η ελεύθερη αγορά έχει σημαντικά προβλήματα τα οποία μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνο μέσω ελέγχων και μεταρρυθμίσεων. Την άποψη αυτή υποστηρίζει το 51% των 29 χιλιάδων ανθρώπων που ρωτήθηκαν.
Το 23% πιστεύει ότι ο καπιταλισμός είναι ένα ελαττωματικό σύστημα που δεν μπορεί να επιδιορθωθεί και στην θέση του χρειάζεται ένα νέο οικονομικό σύστημα. Το 43% των Γάλλων, το 38% των Μεξικάνων, το 35% των Βραζιλιάνων και το 31% των Ουκρανών υιοθετούν αυτήν την άποψη.
Επιπλέον, η πλειοψηφία των πολιτών σε 15 από τις 27 χώρες θέλει μια πιο ενεργή κυβέρνηση που θα ελέγχει τους σημαντικούς τομείς της οικονομίας. Η άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις πρώην Σοβιετικές χώρες όπως στην Ρωσία (77%) και Ουκρανία (75%) αλλά και στην Βραζιλία (64%), την Ινδονησία (65%) και την Γαλλία (57%).
Η δημοσκόπηση ρώτησε τους πολίτες εάν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν θετικό γεγονός ή όχι. Αν και το 54% είπε ότι ήταν θετική, μόλις στις 15 από τις 27 χώρες η πλειοψηφία χαρακτήρισε θετική την κατάρρευση. Το 22% θεωρεί την εξέλιξη αυτή αρνητική, ενώ το 24% δεν είχε γνώμη.
Στις χώρες του πρώην Συμφώνου τη Βαρσοβίας, οι Ρώσοι (61%) και οι Ουκρανοί (54%) θεωρούν ότι η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν αρνητικό γεγονός. Αντίθετα, οι Πολωνοί (80%) και οι Τσέχοι (63%) την θεωρούν θετικό γεγονός.

"Οι Τράπεζες κάνουν την δουλειά του Θεού"

Μια ιδιότυπη και σίγουρα αμφιλεγόμενη θεωρία ανέπτυξε ο Λόιντ Μπλάνκφεϊν, διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, που έγινε ιδιαίτερα γνωστή λόγω των παχυλών μπόνους.
«Τη δουλειά του Θεού κάνουν οι τράπεζες», όπως δηλώνει, αφού «βοηθάνε τις εταιρείες να αναπτύσσονται με το να τις βοηθάνε να διαθέτουν κεφάλαιο».
Η συλλογιστική του διευθύνοντος συμβούλου της Goldman Sachs είναι απλή: «όταν οι εταιρείες αναπτύσσονται δημιουργούν πλούτο. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να έχουν δουλειές οι οποίες δημιουργούν μεγαλύτερη ανάπτυξη και περισσότερο πλούτο».
Συνεπώς, καταλήγει ο Μπλάνκφεϊν «ο σκοπός μας είναι κοινωνικός».
Ο ίδιος πρόσθεσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Sunday Times, ότι «τα μεγάλα κέρδη και τα μπόνους των τραπεζών είναι σημάδι πως η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει».
Πάντως, ο Λόιντ Μπλάνκφεϊν καταλαβαίνει ότι οι πολίτες είναι οργισμένοι με τις ενέργειες των τραπεζιτών και δέχεται πως αν κόψει τις φλέβες του οι άνθρωποι θα χαρούν.

http://www.foreignpress-gr.com/

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Πόσο κοστίζει η ζωή του εργάτη;

«Οι ζωές επτά εργατών, που πρόπερσι κάηκαν ζωντανοί στη χαλυβουργία της ΤhyssenGroup στο Τορίνο, αποζημιώθηκαν συνολικά με 13 εκατομμύρια ευρώ (...)
"Τα λεφτά δεν πρόκειται να φέρουν πίσω τον γιο μου", ψιθύριζε η μάνα του Ρομπέρτο Σκόλα, 32 ετών, εργάτη στη γερμανική εταιρεία που σήμερα ετοιμάζεται να απολύσει 20.000 εργαζομένους από τα εργοστάσιά της σε όλο τον κόσμο.
Πόσο άραγε αξίζει η ζωή αυτών των ανθρώπων, ζώντων και νεκρών;
Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή;
Αξίζει άραγε όσο ένα επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης; Οσο ένα επίδομα ανεργίας; Οσο μια αποζημίωση που μετρούν στην παλάμη της μάνας ενός εργάτη που άφησε την τελευταία του πνοή στις σκαλωσιές;»

(ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

Γιατί οι άνδρες δεν δίνουν συμβουλές στις στήλες των περιοδικών..

Μία απορία που πάντα είχα, και ίσως όχι μόνο εγω.. λύνεται με το παρακάτω κείμενο

Ερώτηση αναγνώστριας:Αγαπητέ Γιώργο,
Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες, έφυγα για τη δουλειά μου αφήνοντας τον σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση όπως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί πάνω από 500 μέτρα όταν το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το πάρκαρα στην άκρη και πήγα με τα πόδια πίσω στο σπίτι για να ζητήσω βοήθεια από τον σύζυγό μου.
Όταν μπήκα στο σπίτι δεν πίστευα στα μάτια μου! Τον βρήκα στην κρεβατοκάμαρά μας με την κόρη των γειτόνων μας. Εγώ είμαι 52, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων μας 22. Είμαστε χρόνια παντρεμένοι. Όταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι έχει σχέση μαζί της τους τελευταίους 6 μήνες. Του είπα να διακόψει αλλιώς θα έφευγα.
Είναι άνεργος τους τελευταίους 6 μήνες και νιώθει άχρηστος και θλιμμένος. Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά από τη μέρα που του έθεσα το τελεσίγραφο γίνεται όλο και πιο απόμακρος. Δε θέλει να πάει σε σύμβουλο γάμου και φοβάμαι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση.
Μπορείς να με βοηθήσεις?
Μαρία

Απάντηση:Αγαπητή Μαρία,
Όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές και σβήνει μετά από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγής και επίσης τα καλώδια της γείωσης.Αν τίποτε από αυτά δε σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης, δημιουργώντας χαμηλή παροχή πίεσης στα μπεκ ψεκασμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα
Γιώργος

http://allostyle.blogspot.com/

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Παίχτες και Φίλοι της Προοδευτικής Τούμπας ενάντια στο φασισμό και τη βλακεία


Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν στον πρώτο αγώνα της Προοδευτικής Τούμπας στο γήπεδο του Aγ.Παύλου. Ήταν ένας αγώνας όπου όλα κυλούσαν φυσιολογικά μέχρι το 87’. Η δύο ομάδες έπαιζαν όμορφο ποδόσφαιρο, ο αγώνας είχε μέχρι εκείνο το λεπτό ένταση και πάθος, ενώ στην κερκίδα είχε στηθεί από νωρίς ένα απίστευτο πάρτυ παρόλο που ο κόσμος δεν ξεπερνούσε τα 200 άτομα, αριθμός μικρός για τα δεδομένα και την εμβέλεια της ομαδάρας μας.
Ήταν λοιπόν το 87’ λεπτό όταν αποδείχτηκε για ακόμη μία φορά ότι η βλακεία είναι ανίκητη. Ο παίχτης της Δόξας Aγ.Φανουρίου με το νούμερο 2 στην πλάτη αποφάσισε να γίνει το πρόσωπο του αγώνα. Αφού είδε ότι είναι ανίκανος να το κάνει με το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, ορμώμενος (?) από τις πολιτικές του πεποιθήσεις ήρθε μπροστά στον κόσμο της Προοδευτικής και χαιρέτησε ναζιστικά επανειλημμένως. Όπως ήταν λογικό ο κόσμος αντέδρασε. Πολλών ειδών αντικείμενα άρχιζαν να εκσφενδονίζονται εντός του αγωνιστικού χώρου με ξεκάθαρο στόχο το νούμερο 2. Προφανώς και η αντίδραση δεν ήταν η πλέον κατάλληλη, καθώς με αυτό τον τρόπο μπορούσε να χτυπήσει και κάποιος άλλος παίχτης ή διαιτητής. Η ενδεδειγμένη και πιο αξιοπρεπής απάντηση θα ήταν να τον πλησιάσει και να του πει 2 λόγια (…) κάποιος συμπαίχτης του, κάποιος παίχτης της Προοδευτικής, κάποιος οπαδός ή φίλαθλος από την κερκίδα, ο επόπτης γραμμών ή εντέλει ο ρέφερι ο ίδιος. Λυπούμαστε πραγματικά για το γεγονός ότι πετάχτηκαν αντικείμενα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δεν έγινε το αυτονόητο(…). Αυτό όμως απέχει από το να καταδικάσουμε αυτούς που ‘θόλωσαν’ και αντέδρασαν στην πρόκληση, έστω με λανθασμένο τρόπο.
Είναι φυσιολογικό και δεν πρόκειται κανείς να σκεφτεί εκείνη τη στιγμή που λαμβάνει χώρα το περιστατικό αν το νούμερο 2 είναι απλά βλάκας, συνειδητοποιημένος ακροδεξιός ή αν έχει ψυχολογικά προβλήματα. Το γεγονός και μόνο ότι αντιδράει στο αντιμπατσικό-αντιφασιστικό κλίμα της κερκίδας αναπαράγοντας φασιστικές αντιλήψεις είναι αρκετό για να δεχτεί την οργή και το μένος κάθε λογικού ανθρώπου που θέλει να ξεμπερδεύει με φαντάσματα του παρελθόντος. Και εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι εάν νομίζουν κάποιοι ότι “βρήκαν το κουμπί μας” και επαναλάβουν παρόμοιες χειρονομίες, τους προκαλούμε να δοκιμάσουν την τύχη τους. Γιατί ούτε η αφαίρεση βαθμών, ούτε η τιμωρία ποδοσφαιριστών, ούτε ακόμη και η χειρότερη τιμωρία που κάνει τα προηγούμενα να μοιάζουν πταίσματα, δε μπορεί να μας αποτρέψει από το να επιτεθούμε σε κάθε μορφή ρατσισμού-φασισμού και να απαντήσουμε στις προκλήσεις. Εδώ βέβαια αξίζει να αναρωτηθούμε αν την χειρονομία αυτή θα την έκανε στην περίπτωση που τον έβλεπαν παίχτες δίπλα του, ή αν ήταν η κερκίδα στα 2 μέτρα από τον αγωνιστικό χώρο. Ρητορικό το ερώτημα.
Το τι θα συμβεί στη συνέχεια καθώς και η απάντηση που θα λάβει το νούμερο 2 είναι κάτι που αφορά σκεπτόμενα πολιτικά υποκείμενα είτε αυτά είναι φίλαθλοι, οπαδοί, συμπαίχτες, προπονητές ή οτιδήποτε άλλο και θα προτιμούσαμε να μην επεκταθούμε. Αυτό όμως που θα μας ευχαριστούσε περισσότερο είναι να απομονωθεί από την ομάδα του, το ποδόσφαιρο γενικότερα και από κάθε άλλη πτυχή της κοινωνίας μπας και βάλει το μυαλό του να λειτουργήσει και αναθεωρήσει τις αηδίες που πιστεύει (?) και αναπαράγει. Αυτό δε θέλουμε να γίνει από θεσμικούς παράγοντες (επο, επσμ ή αλλά λαμόγια), αν και η fifa ακόμη έχει δώσει απαντήσεις σε τέτοιου είδους συμπεριφορές και ιδεολογίες, αλλά από τον ίδιο τον κύκλο του.
Κλείνοντας να δηλώσουμε το αυτονόητο (όσο αυτονόητο μπορεί να είναι αυτό στον ελλαδικό χώρο) ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με οπαδούς, φίλους και ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων. Ο εχθρός είναι αλλού, όχι στην διπλανή κερκίδα. Το αποδείξαμε με τον καλύτερο τρόπο στα 87 λεπτά που παίχτηκε μπάλα καθώς δεν ασχοληθήκαμε με αντίπαλους παίχτες ή διαιτητές και θα συνεχίσουμε να το αποδεικνύουμε και στη συνέχεια. Τραγουδώντας για την Προο ενάντια στο ρατσισμό.

ΥΓ: Στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας στους Χαμαιλέοντες και στους υπόλοιπους φίλους της ‘Πράσινης Θύελλας ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ’ που βρεθήκαμε ακόμη μια φορά μαζί. Εις το επαινηδείν, στα “τσιμέντα” και φυσικά στο δρόμο …

Παίχτες και Φίλοι της Προοδευτικής Τούμπας ενάντια στο φασισμό και τη βλακεία.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Ακου τι λεει τ'ατομο...αφου ειναι 9 και οχι 12 μηνες ρε παλικαρι

Στις 23/10/2009 για δεύτερη φορά από τον αύγουστο οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επισκέφθηκαν το πατρικό μου ψάχνοντας να με βρουν. Από τον φλεβάρη του 2008 έπρεπε να έχω καταταγεί στο στρατό, πράγμα που ηθελημένα δεν το έκανα περιμένοντας την ώρα που θα συντάξω αυτή τη δήλωση. Στην αρχή υπήρξαν κάποια τηλεφωνήματα προς τους συγγενείς μου από το στρατολογικό γραφείο της πάτρας και την αστυνομία, στη συνέχεια έγινε μια επίσκεψη από την αστυνομία στο σπίτι που διαμένουν οι γονείς μου και στις 23/10/2009 έγινε η τελευταία επίσκεψη από τους χακί εξουσιαστές (στρατονόμους) οι οποίοι πιστοί στις ιδέες που έχουν από τα χρόνια της Ε.Σ.Α., απείλησαν χωρίς κανένα νομικό δικαίωμα, πως θα στείλουν στη φυλακή τη μητέρα μου με την κατηγορία ότι ξέρει που είμαι και δεν το λέει. Αυτή η τελευταία τους κίνηση με εξόργισε λόγω του γεγονότος ότι, παρʼόλο το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από το 1967 μέχρι σήμερα, στρατιωτικοί συνεχίζουν και απειλούν απλούς πολίτες παραμένοντας πιστοί στις συνήθειες και επιταγές της εξουσιαστικής τους θέσης η οποία έχει εδραιωθεί από τις περιόδους που ήταν στην εξουσία (ʼ36, ʼ67) και του ρόλου τους ως σημαντικού παράγοντα για το ελληνικό κράτος διαχρονικά. Δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να καταταγώ στον στρατό ούτε να έχω καμία επαφή με αυτήν την δομή του εξουσιαστικού συστήματος, δεν επιθυμώ καμία εναλλακτική θητεία ούτε καν να εμφανιστώ ενώπιον σας για κάποιου είδους απαλλαγή.
Η απόφαση αυτή πάρθηκε ύστερα από πολλές σκέψεις σχετικά με την ώρα που θα ερχόμουν αντιμέτωπος με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι οι δρόμοι είναι δύο: ή πας ή δεν πας. Φυσικά το δεν πας έχει διάφορες προεκτάσεις και τρόπους ώστε να γίνει. Σέβομαι την επιλογή της απαλλαγής Ι5, αλλά δεν υποστηρίζω την εναλλακτική θητεία που επιλέγουν οι αντιρρησίες συνείδησης για το λόγο ότι δε σε αποδεσμεύει ως άτομο από την κράτηση χρόνου και έργου. Επιλέγω το δρόμο της ολικής άρνησης ως αναρχικός που δεν θέλει ούτε να περάσει απʼέξω από κάποιο στρατόπεδο ούτε ναʽρθει σε επαφή με χακί-ζώα για κανένα λόγο παρά μόνο απέναντί τους και πάντα με εχθρική στάση. Είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή η οποία δε θα εκφραζόταν αν αποφάσιζα να χρησιμοποιήσω κάποιον άλλον τρόπο ώστε να μην υπηρετήσω. Και όπως κάθε πολιτική επιλογή εμπεριέχει ένα σύνολο σκέψεων και απόψεων, έτσι και αυτή έχει αρκετές προεκτάσεις. Από την κοινωνικοποίηση σε καθεστώς εγκλεισμού στον σεξισμό, από τον εθνικισμό στην υποχρέωση, από τον ιμπεριαλισμό στην οικονομία. Προεκτάσεις και λόγοι που βιώνουμε καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις και δομές του καπιταλιστικού συστήματος.
Ο στρατός σε κάνει άντρα: φυσικά και αρνούμαι το πρότυπο και την ισχυρή θέση που έχει επιβάλει το αρσενικό φύλο στην κοινωνία και που βρίσκει την καλύτερη εκφρασή του στον καπιταλισμό όπου ο σωστός άντρας διαμορφώνεται από κάποιες συγκεκριμένες δομές. Δυνατό παιδί από μικρό να είναι το αγόρι μας, στην εφηβεία να έχει μια γκομενίτσα (διαφορετική κάθε μήνα, κατά προτίμηση του άντρα πατέρα), να πάει στο σχολείο του και όταν φύγει από τα χέρια των γονιών του να πάει στρατό όπου θα ολοκληρώσει την εκπαιδευσή του ως αρσενικό.
Που βοηθάει ο στρατός? Μαθαίνεις να ζεις μόνο με άντρες για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να ισχυροποιούνται τα στερεότυπα που υπάρχουν μέσα σου.Προσπαθείς να γίνεις μυικά πιο δυνατός για να ανταπεξέρθεις ,και καλά, στις δυσκολίες και όχι απλά για να ενισχύσεις την εικόνα σου ως αρσενικό. Έχω σιχαθεί να βλέπω φωτογραφίες φαντάρων με τα σώβρακα να κρατάνε όπλα στους θαλάμους με τσιγάρο στο στόμα και μπουκάλια αλκοόλ τριγύρω. Και στην άδεια πας και σε κανά μπουρδέλο γιατί τώρα που δεν έχεις χρόνο και είσαι μέσα μπορείς να πας να τα ακουμπήσεις για ένα γαμήσι αφού είσαι και πιο άντρας από πριν. Πολλοί έρχονται σε επαφή με τον αγοραίο έρωτα την περίοδο που είναι φαντάροι. Πιστεύω στην ανεξαρτησία του κάθε ατόμου χωρίς διακρίσεις φύλου. Η ανωτερότητα του άντρα είναι αυτή που προωθείται μέσα από το στρατό με σκοπό να συντηρήσει την πατριαρχική δομή της κοινωνίας και να εξυψώσει τις σχέσεις εξουσίας μέσα στο σύνολο.
Γνωρίζεις κόσμο και μένουν δυνατές φιλίες μετά τη θητεία σου: σε συνθήκες εγκλεισμού η μόνη επιλογή που έχεις για να μην σαλτάρεις είναι να προσπαθήσεις να βρεις κάποιους ανθρώπους να συναναστρέφεσαι. Από προηγούμενες εμπειρίες μου δουλεύοντας στα πλοία διαπίστωσα ότι οποιαδήποτε συναναστροφή σε συνθήκες πίεσης σε απομακρύνει από τον εαυτό σου και λειτουργεί ως παραίσθηση κοινωνικότητας. Φυσικά στο στρατό το να συναναστρέφεσαι με ένα πλήθος ατόμων που σε άλλες συνθήκες δεν θα γνώριζες καν, κάτω από ένα πρίσμα το οποίο απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών διαβιώνοντας κάτω απο συνθήκες άθλιες χωρίς πολλές επιλογές, μόνο κοινωνικοποίηση δεν είναι αλλά αναγκαστική σπατάλη της διάθεσης για συνεύρεση.
Είναι υποχρεωσή σου να υπηρετήσεις την πατρίδα: δεν είμαι έλληνας απλά έτυχε να γεννηθώ σε αυτό τον χώρο, δεν έχω καμία εθνική υπερηφάνεια και δεν νιώθω καμία συγκίνηση κάτω από το γαλανόλευκο πανί το οποίο κάθε φορά που καίγεται λέω <γαμώ τη σημαία σας>. Ο στρατός της ελλάδας που δημιουργήθηκε στις απαρχές του ελληνικού κράτους είναι αναγκαστική συνθήκη για να υπάρξει ένα κράτος (σύνορα-στρατός). Είναι το μέσο που εξασφαλίζει την επέκταση του κράτους μέσα από μαζικές δολοφονίες, επεκτατικούς πολέμους και σύμπραξη συμμαχιών για την οικονομική επέκταση. Δηλαδή όπου η ελλάδα έχει οικονομικά συμφέροντα έχει και στρατό π.χ. σερβία – αφγανιστάν. Στο στρατό εγκολπώνεται η μερίδα αυτή της κοινωνίας που επιθυμεί να συνεισφέρει έμπρακτα σε αυτή τη συνθήκη (φασίστες,χουντοβασιλικοί,μεγαλοιδεάτες). Στο στρατό θα σε διδάξουν πώς στην πράξη θα καταφέρεις να πραγματώσεις όλα αυτά που σου μαθαίνουν στο σχολείο, υποστηρίζοντας την ανωτερότητα της φυλής σου. Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε πήξει στους λεβέντες κολοκοτρωναίους, καραισκάκηδες, παλικαράδες του αέρα που με το ένα παπούτσι διέσχισαν την αλβανία. Καθάρματα τούρκους, γερμανούς, ιταλούς που έσφαζαν έλληνες για το κέφι τους μόνο και μόνο για μια σημαία στην ακρόπολη. Οι λεβέντες του ʽ21 που έσφαζαν επαναστατημένους έλληνες, αλβανούς, τούρκους υπηρετώντας την εξουσία, τα τάγματα που είχαν φύγει για να πολεμήσουν με τους τσάρους στην επαναστατημένη ουκρανία (μαύρος καβαλάρης), τη θέση των στρατιωτικοπολιτικών που εκφράστηκε στο αποκορύφωμά της με τη χούντα του 1967 δεν την αναφέρουν πουθενά στο στρατό. Λοιπόν επειδή ούτε στην παγίδα του σχολείου έπεσα, άλλο τόσο δεν θα μπώ και στο βούρκο του στρατού αποσκοπώντας στην ενδυνάμωση της πατριωτικής μου συνείδησης. Είμαι εχθρός κάθε κράτους κάθε έθνους και εν δυνάμει καταστροφέας τους.
12 μήνες είναι θα περάσουν: Ζώντας σε μια κοινωνία που ο χρόνος του ατόμου έχει μετατραπεί σε πρόγραμμα, 12 μήνες από τη ζωή φαίνονται λίγοι.!!!!Ε δεν είναι!!!!.Μιλάμε για δώδεκα μήνες κενού, δώδεκα μήνες εκπαίδευσης στο όνομα μιας σάπιας ιδέας, δώδεκα μήνες ομοιογένειας στην εμφάνιση κοινής με αυτή των χακί – δολοφόνων, δώδεκα μήνες μακριά από φίλους και συντρόφους, δώδεκα μήνες αποχής από τον έρωτα, δώδεκα μήνες χωρίς άποψη για την κοινωνική πραγματικότητα λόγω αποχής, δώδεκα μήνες μέσα σε συρματοπλέγματα, δώδεκα μήνες που κρατάς όπλο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το στρέψεις στον εχθρό σου (ο εχθρός είναι η εξουσία που σε κουμαντάρει), δώδεκα μήνες κενού. Τους χαρίζω μόνο τις ώρες που γράφω αυτήν την επιστολή. Επιλέγω να διαχειρίζομαι το χρόνο μου δημιουργικά σε ότι θέλω με το λιγότερο κόστος και δεν πετάω στα σκουπίδια ένα χρόνο στον οποίο μπορώ να ζήσω τόσα άλλα πράγματα.
Στρατός – φονιάς: Ο στρατός πέρα απο την εσωτερική του ύπαρξη ως θεσμού δρα και εκτός συνόρων, άλλοτε κρυφά άλλοτε φανερά. Έχει πάντα και ας μην τη χρησιμοποιεί τη δυνατότητα να προκαλέσει μαζικές καταστροφές και δολοφονίες. Έχει συγκεκριμένο επιστημονικό περιεχόμενο που σχετίζεται με την ανακάλυψη τεχνικών και όπλων για ακόμα μεγαλύτερους ολέθρους από αυτούς που ήδη μπορεί να προκαλέσει. Φυσικά για να καλύψει όλες αυτές τις ενεργειές του απομυζά χρήματα από το μόχθο των ιδίων που αυτός σκοτώνει. Εκτός από θανάτους σε καιρό πολέμου ευθύνεται για το θάνατο αρκετών νέων που τους οδηγεί στην αυτοκτονία. Επίσης ευθύνεται για αρκετές ψυχολογικές διαταραχές που προκαλούνται σε άτομα κατά τη θητεία τους. Είναι ρυθμιστής της κίνησης των συνόρων, άλλοτε σκοτώνοντας μαζικά σε ναρκοπέδια μετανάστες άλλοτε σκοτώνοντας φαντάρους που τυχαίνει να δουν κάποια σύμπραξη στρατιωτικών με εμπόρους ναρκωτικών-λευκής σάρκας –όπλων. Εκπαιδεύει μαζικά δολοφόνους στις ειδικές δυνάμεις, πολλοί από τους οποίους μετά βρίσκονται στα σώματα ασφαλείας ή απαρτίζουν φασιστικές και παρακρατικές ομάδες. Εν ολίγης είναι μια δεξαμενή θανάτου υπηρετώντας τα σχέδια κρατιστών, καπιταλιστών, και μη.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ - ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ - ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ

Γεράσιμος Κορωναίος Οκτώβρης 2009

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Student Straight Parade









Τα Βουλγαρακια κρατανε τη σημαια μας σημερα και τα Παπαρηγακια ειναι τελευταια στο straight parade.
Ο γιος του Ελληνιαδη καταγγελει την κορη της Αλβανακη οτι αδικως εχει το απουσιολογιο.
Ο Τηλεμαχος γκρινιαζει που ο μπαμπας του ο Μακεδονας δεν παει στη γιορτη με ελικοπτερο αλλα με καρτ.
Κι ολοι οι παιδοφιλοι,γκαυλωμενοι στην Τσιμισκη χειροκροταν κι ευγνωμονουν τον Μεταξα γιατι φετος τα κοριτσακια ηταν 7 αστερων...
Και του χρονου


Απιστευτα προβοκατσια απο κατοικο γνωστης περιοχης


Ένα σοβαρό επεισόδιο που συνέβη την νύκτα της 9ης Οκτωβρίου στην περιοχή των Εξαρχείων στην οδο Μεσολογγίου καταγγέλει η φιλολόγος-σχολική συμβούλος Μπέλλα-Αρμάου, που κατοικεί τριάντα χρόνια στην περιοχή:...
«Ξημερώματα Παρασκευής 09/10/2009, ώρα 12.45 π.μ., μια διμοιρία των ΜΑΤ έχει σταματήσει στη διασταύρωση Μεσολογγίου και Α. Μεταξά, στα Εξάρχεια, ακριβώς κάτω από το σπίτι μου. Ακούγονται ύβρεις και χυδαιολογίες που ανταλλάσσονται ανάμεσα σε τρεις νεαρούς που βρίσκονται στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου, στην πολυκατοικία απέναντι και στους άνδρες των ΜΑΤ. Το φραστικό επεισόδιο συνεχίζεται επί ώρα. Βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω τους άνδρες των ΜΑΤ να συνοδεύουν τα λόγια τους με αντίστοιχες χειρονομίες σεξιστικού περιεχομένου (πιάνοντας με τα χέρια τους τα γεννητικά τους όργανα κ.ά.). Μιλούν δυνατά και προκλητικά, προχωρώντας κατά διαστήματα επιθετικά προς τους νεαρούς. Κόσμος βγαίνει στα παράθυρα και στα μπαλκόνια. Εμείς, οι κάτοικοι των Εξαρχείων, έχουμε ζήσει πολλές φορές παρόμοιες καταστάσεις. Αυτή τη φορά, όμως, η χυδαιότητα και η πρόκληση των ανδρών των ΜΑΤ απέναντι σε 3 μόνο νεαρούς ξεπερνούν κάθε όριο.
Τους λέω ότι είναι "όργανα της τάξης και δεν επιτρέπεται να απαντούν με χυδαιολογίες και προκλητικό τρόπο". Τότε κάποιοι μου απαντούν: "Αντε πήγαινε μέσα να βάλεις κάνα πλυντήριο", "μπες μέσα, κυρά μου", "άι, παράτα μας" και άλλα παρόμοια, γελώντας ειρωνικά. Τους λέω ότι η συμπεριφορά τους είναι ανάρμοστη προς μια κυρία και προς την ιδιότητά τους, αυτοί συνεχίζουν τις λοιδορίες και προς εμένα και προς τους νεαρούς, κάποιος στρέφει προς το μέρος μου έναν φακό. Τους λέω ότι με προσβάλλουν ως πολίτη και τους ζητώ να μου δώσουν τον αριθμό τους. Τότε είναι που υπερβαίνουν κάθε όριο κοσμιότητας. Κάποιος μου απαντά: "Κατέβα να μου τον πάρεις", γελούν, και κάποιος άλλος συμπληρώνει "ναι, και να μου τον μετρήσεις", και κάποιος άλλος "ναι, με το στόμα", προσθέτοντας και άλλα κοροϊδευτικά σχόλια.
Ως πολίτης και ως γυναίκα ένιωσα ότι είχα θιγεί αφάνταστα και ότι η συμπεριφορά τους συνιστούσε δημόσια προσβολή και υπέρβαση εξουσίας. Κατεβαίνω στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Η διμοιρία έχει προχωρήσει λίγο πιο πέρα από την είσοδο της πολυκατοικίας μου και στέκεται μπροστά από την πολυκατοικία στον αρ. 17, όπου μέσα έχουν κλειστεί οι 3 νεαροί (δύο αγόρια και μία κοπέλα, με τους οποίους διαπληκτίζονταν προηγουμένως). Βλέπω ότι λίγο πιο πέρα στέκονται αρκετοί ειδικοί φρουροί, οι οποίοι πλησιάζουν. Ζητώ από τους άνδρες των ΜΑΤ να μου δώσουν τους αριθμούς τους. Κανείς δεν έχει διακριτικά, ούτε μου δίνουν τα στοιχεία τους. Αντιθέτως, κάποια στιγμή, ένας απ' όλους, μετρίου αναστήματος, στρέφει το κεφάλι (οι άλλοι δεν τον βλέπουν) και μου κάνει με το στόμα έναν μορφασμό με σεξιστικό υπονοούμενο. Στο μεταξύ κατεβαίνουν από τα σπίτια τους και άλλοι κάτοικοι, μαζεύονται και περαστικοί. Επιμένω να μου δώσουν τα στοιχεία τους, δεν μου τα δίνουν· απευθύνομαι σε κάποιον που λόγω ηλικίας υποθέτω ότι είναι ο επικεφαλής τους. Μου λέει, με τρόπο απαξιωτικό, να απευθυνθώ στην αστυνομία. Πράγματι, αυτό κάνω. Η ώρα είναι 1.17 π.μ. Τηλεφωνώ από το κινητό μου. Μου απαντά μια αστυνομικός. Της λέω επώνυμα ότι έχω δεχθεί λοιδορίες και προπηλακισμούς από τη διμοιρία των ΜΑΤ που εκείνη την ώρα εκτελούσε υπηρεσία στην οδό Μεσολογγίου και Μεταξά και ζητώ την προστασία της αστυνομίας. Με αφήνει να περιμένω στο τηλέφωνο, το οποίο κάποια στιγμή κλείνει. Ξαναπαίρνω σε 3', απαντά κάποια άλλη αστυνομικός, η οποία ζητά να της διηγηθώ εκ νέου τι συμβαίνει, πράγμα το οποίο έκανα, αλλά η Αμεση Δράση δεν προσήλθε.
Παράλληλα, ανοίγει η εξώπορτα της πολυκατοικίας στον αρ. 17 και βγαίνει ένας από τους κατοίκους. Εκείνη τη στιγμή βρίσκουν ευκαιρία 3-4 ειδικοί φρουροί, εισβάλλουν στην είσοδο της πολυκατοικίας και επιτίθενται σε έναν νεαρό που βρίσκεται μέσα· τον ρίχνουν κάτω, τον χτυπούν και τον τραβούν βίαια προς τα έξω. Οι κάτοικοι φωνάζουν ότι η είσοδός τους στην πολυκατοικία τους χωρίς ένταλμα είναι παράνομη και κάποιοι προσπαθούν να προστατεύσουν τον νεαρό από τα χτυπήματα. Στη συνέχεια οι ειδικοί φρουροί μετακινούνται προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, ενώ οι δυνάμεις των ΜΑΤ και πάλι προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Μεταξά, δηλαδή κάτω από το σπίτι μου. Ο κόσμος διαλύεται, επιστρέφω κι εγώ στο διαμέρισμά μου. Τους ακούω και πάλι να απαντούν κοροϊδευτικά στις ύβρεις κάποιων νεαρών και να μιμούνται με ειρωνικό τρόπο τις φωνές τους.

http://www.foreignpress-gr.com/2009/10/blog-post_3027.html

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2009,ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ...90 ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ...ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ...

13 Ιανουαρίου: ο 57χρονος Βλαντιμίρ Ιβάν Κεντιβλίτς σκοτώθηκε όταν έπεσε από σκαλωσιά ύψους δύο μέτρων, σε έργα που γίνονταν στο Αγιον Ορος.
17 Ιανουαρίου: Τραγικό θάνατο βρήκε χτες, στην Κάρπαθο, 25χρονος εργάτης ουκρανικής καταγωγής. Ο νεαρός μετανάστης, που σύμφωνα με πληροφορίες είχε δύο παιδιά, ηλικίας 2 και 6 ετών αντίστοιχα, καταπλακώθηκε από ογκόλιθο που έπεσε πάνω στο χωματουργικό μηχάνημα που χειριζόταν, ενώ δούλευε σε λατομείο του νησιού. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Το «ατύχημα» σημειώθηκε το μεσημέρι, στην περιοχή Κατώδιο, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Απερίου. Ο εργαζόμενος ανασύρθηκε νεκρός, στη 1.30 μ.μ., μετά από επιχείρηση απεγκλωβισμού της Πυροσβεστικής.
19 Ιανουαρίου :Τραγικό θάνατο βρήκε ένας 28χρονος εργάτης στα Τρίκαλα ο Κ. Σπανος, που άφησε την τελευταία του πνοή στο εργοτάξιο της ΑΤΤΙΚΑΤ, , όταν τα ρούχα του έπιασαν φωτιά και από τον πανικό του έκανε «βουτιά θανάτου» από ύψος 100 μέτρων. Ο άτυχος άνδρας εργαζόταν στην κατασκευή γέφυρας στην περιοχή Συρτός του δήμου Μαλακασίου. Την ώρα που βρισκόταν με δύο συναδέλφους σε καλάθι εργασιών, σε ύψος 100 μέτρων από το έδαφος, ανάψει φωτιά για να ζεσταθούν, χρησιμοποιώντας βενζίνη. Το κακό δεν άργησε να γίνει. Η προσπάθησε να φωτιά επεκτάθηκε στα ρούχα του 28χρονου, ο οποίος πήδηξε από τον πανικό του στο κενό. Στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων όπου διακομίστηκε με ασθενοφόρο, διαπιστώθηκε απλά ο θάνατός του. Οι δύο συνάδελφοί του μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας Καλαμπάκας και αφού τους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες αποχώρησαν.
21 Ιανουαρίου: Στα Νοσοκομεία Κοζάνης και Πτολεμαΐδας χρειάστηκε να μεταφερθούν, για προληπτικούς λόγους, τέσσερις εργαζόμενοι που πνίγηκαν από τους καπνούς, μετά από φωτιά που προκλήθηκε , σε υπόγεια καλώδια (κάτω από καζάνι) της Μονάδας 2 στον ΑΗΣ Καρδιάς της ΔΕΗ Κοζάνης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των εργαζομένων του χώρου, η πυρκαγιά πιθανά να οφείλεται σε ανάφλεξη από σπινθήρα και βρωμιές που δεν είχαν καθαριστεί καλά. Με το ξέσπασμα της πυρκαγιάς πνίγηκαν από τους καπνούς οι τέσσερις εργαζόμενοι που βρίσκονταν στο χώρο και χρησιμοποίησαν μάσκες σκόνης για να προστατευτούν. Η Μονάδα για λόγους ασφαλείας είναι εκτός λειτουργίας έως ότου αποκατασταθεί η ζημιά. Η Πυροσβεστική χρειάστηκε 3 ώρες για να θέσει εκτός κινδύνου τη Μονάδα.
21 Ιανουαρίου:: Στη Ρόδο, το κορμί του 60χρονου Νικολάου Καραγιάννη συνεθλίβη, όταν το τρυπάνι που χειριζόταν (ειδικό για να τρυπά βράχο όπου μετά τοποθετούνται εκρηκτικά που χρειάζονται για την ανατίναξη και εξόρυξη του πετρώματος) «έπιασε» τα ρούχα του και τον παρέσυρε, καθώς - προχτές το μεσημέρι - δούλευε στη λατομική εταιρεία ΜΑΝΖΟΝ. Ο εργάτης ξεψύχησε δύο μέρες πριν συμπληρώσει τα 60 του χρόνια και λίγο καιρό πριν πάρει σύνταξη. Μετά τον τραυματισμό του, μεταφέρθηκε σε κοντινή κλινική, όπου ξεψύχησε περίπου μετά από τρεις ώρες.
22 Ιανουαρίου: Ο Ιωάννης Φωτίου του Ηλία, γεννημένος στις 13 Αυγούστου του 1934, έπεσε από ύψος 5 μέτρων και το σώμα του «σφηνώθηκε» ανάμεσα στο σημείο όπου είχαν ξεκινήσει οι εκσκαφές και τα πρώτα καλούπια. Το «ατύχημα» έγινε χτες, λίγα λεπτά πριν τις 11 το πρωί, στην οδό Μεγαλοπόλεως 39, σε έργο που κατασκευάζουν οι Κόρδας και Κυριαζής. Ήταν το τρίτο "ατύχημα" που έγινε την τελευταία περίοδο στο ίδιο έργο, χωρίς να έχει προλάβει καν να πέσει η πρώτη πλάκα. Πριν λίγες μέρες, ένας καλουπατζής χειρουργήθηκε επειδή τρυπήθηκε από μπετόβεργα. Αλλη μέρα, μπατάρισε ένα φορτηγάκι».
26 Ιανουαρίου : Την τελευταία του πνοή πάνω στο μεροκάματο άφησε ο μετανάστης οικοδόμος, πακιστανικής καταγωγής, Μοχάμεντ Ματζίτ, 30 χρόνων, ο οποίος έπεσε από τριώροφη νεοανεγειρόμενη οικοδομή στην Ελευσίνα. Σύμφωνα με πληροφορίες ομοεθνών του, ο άτυχος εργάτης δούλευε στον τρίτο όροφο, όταν έσπασε το μαδέρι της σκαλωσιάς και βρέθηκε στο κενό. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, κατά την πτώση χτύπησε άσχημα στο κεφάλι και μεταφέρθηκε νεκρός στο «Θριάσιο» Νοσοκομείο. Ο μετανάστης εργάτης έχει οικογένεια και δυο παιδιά στο Πακιστάν.
3 Φεβρουαρίου: Θανατηφόρος τραυματισμός εργάτη στις εργασίες εκβάθυνσης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης..
4 Φεβρουαρίου : Ένας 47χρονος εναερίτης της ΔΕΗ έχασε τη ζωή του χθες βράδυ, στην Κάτω Κόμη Κοζάνης, όταν τον χτύπησε το ρεύμα την ώρα που προσπαθούσε να επιδιορθώσει βλάβη στα ηλεκτροφόρα καλώδια. Ο άτυχος άνδρας βρήκε ακαριαίο θάνατο, μπροστά στα μάτια των συναδέλφων του, που δεν πρόλαβαν να τον βοηθήσουν.
5 Φεβρουαρίου : Τραγικό δυστύχημα σε εργοτάξιο του Μετρό, στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης. Ένας 55χρονος εργάτης έχασε τη ζωή του, όταν ο μεταλλικός βραχίονας ενός γερανού αποκολλήθηκε και τον καταπλάκωσε. Ο άτυχος άνδρας διακομίστηκε στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Το μεσημέρι, συνάδελφοι του 55χρονου, πραγματοποίησαν πορεία προς το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, διαμαρτυρόμενοι για τον άδικο χαμό του, αλλά και για τα εργατικά ατυχήματα, που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα το τελευταίο διάστημα. Την επόμενη έκαναν στάση εργασίας, από τις 8 το πρωί έως τη μία μετά το μεσημέρι και συγκέντρωση, στις 9:00 το πρωί, στον χώρο του εργοταξίου.
10 Φεβρουαρίου : Αφήσε την τελευταία του πνοή στο ακτοπλοϊκό πλοίο «ΛΙΣΣΟΣ» ο 47χρονος μάγειρας του πλοίου. «Εφυγε» αβοήθητος, από καρδιακό επεισόδιο, μέσα στο λιμάνι του Πειραιά. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία «ΑΝΕΚ» δεν είχε γιατρό στο πλοίο. Την ίδια μέρα, στο ακτοπλοϊκό πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ Α», όταν αυτό κατέπλεε στο λιμάνι της Άνδρου, ο ναύκληρος του πλοίου, δουλεύοντας στο γκαράζ, χτύπησε σοβαρά το δεξί του χέρι.8 Φεβρουαρίου : Σε σοβαρό εργατικό «ατύχημα» τραυματίστηκε σοβαρά και ο 42χρονος Σταύρος Καραντζιώτης, πατέρας τριών παιδιών, ο οποίος εργαζόταν στην εταιρεία ΑΕΤΕΘ, που κατασκευάζει το Βιομηχανικό Πάρκο στην Πάτρα.9 Φεβρουαρίου : Ο 47χρονος Αϊμάν Ασκούρ από τη Συρία, βρήκε τραγικό θάνατο, πέφτοντας από ύψος 12 μέτρων. Με το νέο «ατύχημα», που έγινε προχτές το μεσημέρι, οι νεκροί εργάτες για το 2009 ανεβαίνουν στους 9. Ο εργάτης, που δούλευε για λογαριασμό του Σύρου υπεργολάβου σοβατζή Ντουμάρ Αχμέντ, έπεσε στο κενό με το κεφάλι, καταλήγοντας στο υπόγειο, την ώρα που έστηνε μαζί με άλλους συναδέλφους του σκαλωσιά. Το «ατύχημα» σημειώθηκε στην οδό Φλωρίνης 20, στο Μοσχάτο, σε χώρο όπου κατασκευάζεται αποθηκευτικό κέντρο φαρμάκων.
11 Φεβρουαρίου :Νέο εργατικό ατύχημα σε εργοτάξιο του Μετρό, αυτή τη φορά στην υπό κατασκευή σήραγγα στο σταθμό του Ελληνικού. Λίγο μετά τις 00:30 το βράδυ, κατά τη διάρκεια εκφόρτωσης μεταλλικών πλαισίων, ένα από αυτά έπεσε στο πόδι ενός εργάτη, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί.Ο άτυχος άνδρας διακομίστηκε στο Ασκληπιείο της Βούλας, όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάταγμα στο δεξί του πόδι.
14 Φεβρουαρίου : Ενας υπάλληλος εταιρείας φύλαξης έχασε τη ζωή του ο 21χρονος φύλακας Βασίλης Τσούκης, που εργαζόταν στην εργολαβική εταιρεία φύλαξης ISS-ΑΣΠΙΣ, στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, έχασε τη ζωή του. Λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι, στην προσπάθειά του να προφυλάξει μία επιβάτρια κλείνοντας την πόρτα της αμαξοστοιχίας 614 για Αλεξανδρούπολη (είχε αναπτύξει ταχύτητα 5 χλμ/ώρα), στραβοπάτησε ή γλίστρησε κι έπεσε στις γραμμές του τρένου, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του.
16 Φεβρουαρίου : Τραγικό τέλος βρήκε ένας εργαζόμενος σε εργοτάξιο στα Ιωάννινα. Ο άτυχος άνδρας ο 50χρονος Χρ. Κατσάνος, ο οποίος εργαζόταν στο Δροσοχώρι Ιωαννίνων, έχασε την ισορροπία του την ώρα που βρισκόταν πάνω σε μία σκαλωσιά και έπεσε από ύψος 8 μέτρων. Ο εργάτης μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο «Χατζηκώστα», όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του, ενώ ο υπεύθυνος του εργοταξίου οδηγήθηκε στον εισαγγελέα.
17 Φεβρουαρίου :Ένας εργάτης, ο 25χρονος Χισάμ Χόρο από τη Συρία, βρήκε το θάνατο, χτες, πέφτοντας από ύψος τεσσάρων μέτρων, ενώ εκτελούσε εργασίες καλουπώματος στα έργα της Εγνατίας Οδού.19 Φεβρουαρίου : Ένας 53χρονος λιμενεργάτης τραυματίστηκε χθες το απόγευμα κατά τη διαδικασία εκφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Σκαραμαγκά από το Φ/Γ «SOFIA», σημαίας Βουλγαρίας. Ο άτυχος εργάτης διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ», όπου και νοσηλεύεται.
25 Φεβρουαρίου: κατά τη διάρκεια πρόβας στο θέατρο Παλλάς (που ανήκει στην «Ελληνική Θεαμάτων» του καναλάρχη Γιαννίκου) για το έργο «το κλουβί με της τρελές» του Σταμάτη Φασουλή, ακάλυπτος μηχανισμός του σκηνικού τραυμάτισε σοβαρά δύο τεχνικούς. Και οι δύο διακομίστηκαν σε ιδιωτική κλινική οπού διαπιστώθηκαν κατάγματα και τραύματα στα πόδια. Ο ένας απ’ τους δύο μάλιστα υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να συγκολληθεί το πέλμα του.
27 Φεβρουαρίου: Τραγικό θάνατο βρήκαν δυο εργάτες σε τροχαίο που σημειώθηκε λίγο μετά τη μία μετά το μεσημέρι, στο 452ο χλμ της εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης, στο ύψος του Κίτρους Πιερίας, όταν παρασύρθηκαν από διερχόμενο φορτηγό αυτοκίνητο, που κινούνταν στο ρεύμα προς Αθήνα.Οι δύο άνδρες, ηλικίας 53 και 25 ετών, εκτελούσαν εργασίες αποκατάστασης ηλεκτροφωτισμού του οδοστρώματος και επέβαιναν σε φορτηγάκι που έφερε ανυψωτικό καλάθι.
2 Μαρτίου: Για άλλη μια φορά έρχονται στην επιφάνεια οι συνέπειες από την υποστελέχωση του Ιατρείου του ΙΚΑ, που λειτουργεί στην είσοδο της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Η έλλειψη ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων για την προστασία των εργατών στεριάς και θάλασσας που βρίσκονται στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη είχε σαν αποτέλεσμα προχτές το βράδυ, να πεθάνει αβοήθητος ο 63χρονος ναυτεργάτης Λουκάς Μαυρής, πλήρωμα του πλοίου «BOEWEST» με σημαία Παναμά. Ο ναυτεργάτης βρέθηκε στις 8 το απόγευμα της Καθαρής Δευτέρας από συνάδελφό του σε άσχημη κατάσταση, πιθανώς από καρδιακό επεισόδιο. Μία ώρα μετά τον εντοπισμό του, το ασθενοφόρο δεν είχε καταφέρει να φτάσει στη Ζώνη. Ο Λ. Μαυρής ξεψύχησε τελικά στα χέρια των λιμενικών.
2 Μαρτίου: Ενα ακόμη εργατικό «ατύχημα» στοίχισε τη ζωή στον 54χρονο ελαιοχρωματιστή Νίκο Παπαδάκη στο χωριό Σταμνοί του Ηρακλείου Κρήτης. Ο εργάτης, πατέρας δύο ενήλικων παιδιών, κεραυνοβολήθηκε από το ρεύμα και έπεσε νεκρός ενώ έβαφε τοίχο νεοαναγειρόμενης οικοδομής. Δουλεύοντας στην ταράτσα της διώροφης οικοδομής, το μεταλλικό τμήμα της βούρτσας που χρησιμοποιούσε ακούμπησε στα ηλεκτροφόρα καλώδια, με αποτέλεσμα ο εργάτης να πέσει και να σκοτωθεί ακαριαία. Εντοπίστηκε λίγο αργότερα από συνάδελφό του που δούλευε στο ισόγειο της οικοδομής.
3 Μαρτίου: Χωρίς τις αισθήσεις του βρέθηκε το πρωί στην καμπίνα του ένας ακόμα ναυτεργάτης, ο 37χρονος ναύτης Διονύσης Κιάφης, πλήρωμα του επιβατηγού - οχηματαγωγού πλοίου «ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ». Ο ναυτεργάτης μεταφέρθηκε στο «Τζάνειο» Νοσοκομείο Πειραιά, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του, ενώ τα αίτια αναμένεται να εξακριβωθούν από τη διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.
3 Μαρτίου: Επί 12 μέρες χαροπάλευε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου ο οικοδόμος Κώστας Καπεντζώνης, όπου την περασμένη Τρίτη άφησε την τελευταία του πνοή. Ο 54χρονος εργάτης, πατέρας τριών παιδιών, έπεσε από τη σκεπή οικοδομής όπου δούλευε, στις 19 Φλεβάρη, στο χωριό Δάφνο Δωρίδας. Από το «ατύχημα» υπέστη σοβαρές κακώσεις και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Αχαΐας.5 Μαρτίου: Έχασε τελικά το βράδυ της Πέμπτης 5/3 τη μάχη που έδινε από την Κυριακή 1/3 για να κρατηθεί στη ζωή ο 35χρονος Ρουμάνος εργάτης Ρέμους Μπραντσέσκο. Νοσηλεvόταν στην εντατική του Κέντρου Εγκαυμάτων του «Θριάσιου» νοσοκομείου, με καμένο το 95% του κορμιού του, ύστερα από φωτιά που εκδηλώθηκε στη μάντρα ανακύκλωσης αυτοκίνητων «Athens recycling» στον Ασπρόπυργο, όπου εργαζόταν. Στην επιχείρηση αποτελούσε πάγια τακτική για τους περίπου 15 εργαζόμενους να εργάζονται τις Κυριακές και τις αργίες, χωρίς μέτρα ασφάλειας, μέσα σε έναν άκρως επικίνδυνο χώρο, με λάστιχα, μπαταρίες, διάφορα υγρά κ.ά.
6 Μαρτίου: Το τελευταίο μεροκάματο για έναν 23χρονο Σύρο εργάτη στην Κρήτη. Ο άτυχος νέος εργαζόταν σε νεοαναγειρόμενη οικοδομή στα Λιβάδια του δήμου Κουλούκωνα. Από λάθος εκτίμηση έχασε την ισορροπία του και έπεσε από το δεύτερο όροφο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα. Ο άτυχος 23χρονος μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Ανωγείων, όμως ήταν ήδη αργά…
8 Μαρτίου: Εχασε τη ζωή του στη μάχη για το μεροκάματο ένας 53χρονος μεταλλεργάτης στη Λάρισα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο χώρο εργασίας, από ανακοπή καρδιάς. Πρόκειται για τον Καλαμπαλίκη Ανέστη, πατέρα δύο παιδιών, που εργαζόταν ως ηλεκτροσυγκολλητής μανταδόρος στους «Χάλυβες Καραλή». Όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Εργατοτεχνιτών Μετάλλου Νομού Λάρισας, ο εργοδότης όφειλε στον ίδιο και στους συνολικά 60 συναδέλφους του δεδουλευμένα τριών μηνών, καθώς και υπερωρίες πολλών μηνών, αναδρομικά κ.ά.
8 Μαρτίου: Tραγικό θάνατο πάνω σε στύλο της ΔΕΗ βρήκε χθες το απόγευμα στον Φουρνέ του Δήμου Μουσούρων ένας 44χρονος “εναερίτης”.Το εργατικό δυστύχημα συγκλόνισε τους συναδέλφους του που ήταν παρόντες, αλλά και άφησε άφωνους τους κατοίκους του χωριού που έβλεπαν για 45 λεπτά περίπου το σώμα του άτυχου εργαζομένου της ΔΕΗ να κρέμεται από τον στύλο, καθώς το σημείο όπου εργάζονταν ήταν ιδιαίτερα δύσβατο και χρειάσθηκε να χρησιμοποιηθεί κλιμακοφόρο της Πυροσβεστικής και μεγάλος αριθμός αντρών της προκειμένου απομακρυνθεί από το σημείο που εξέπνευσε και να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Χανίων.Τα ακριβή αίτια του θανάτου θα διαπιστωθούν από την ιατροδικαστική εξέταση που αναμενόταν να γίνει αργά το βράδυ ή σήμερα το πρωί. Πάντως σύμφωνα με τους συναδέλφους του ήταν πολύ έμπειρος στην εργασία του αφού ήταν στη θέση αυτή για πάνω από μια δεκαετία.Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων ο θάνατος του εναερίτη δεν πρέπει να επήλθε από ηλεκτρικό ρεύμα καθώς λόγω των εργασιών που γίνονταν είχε διακοπή η παροχή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάτοικοι της περιοχής σημείωσαν ότι την ώρα που ο άτυχος "εναερίτης" καθάριζε το μετασχηματιστή φάνηκε ένα μικρό σύννεφο σκόνης το οποίο εισέπνευσε ο άντρας και δηλητηριάσθηκε. Πιθανόν η "σκόνη" αυτή να προέρχονταν από το υγρό που χρησιμοποιείται για την "ψύξη" του μετασχηματιστή. Το συνεργείο της ΔΕΗ είχε μεταβεί στην περιοχή μετά απο αναφορά για συχνότατες βλάβες στο δίκτυο.
12 Μαρτίου: Ένας ακόμη εργάτης έχασε τη ζωή του στη μάχη για το μεροκάματο εξαιτίας της παντελούς έλλειψης μέτρων ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Πρόκειται για έναν 38χρονο οικοδόμο, αλβανικής καταγωγής, ο οποίος το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης την ώρα που εκτελούσε εργασίες σε μεταλλική σκεπή νεοαναγειρόμενου κτιρίου στο Αγναντερό Καρδίτσας έπεσε από μεγάλο ύψος (περίπου 9 μέτρα) στο κενό, βρίσκοντας ακαριαίο θάνατο. Ο 38χρονος, το όνομα του οποίου η Αστυνομική Διεύθυνση Καρδίτσας αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα, επικαλούμενη τα προσωπικά δεδομένα του νεκρού εργάτη (!), δούλευε στην κατασκευαστική εταιρεία «ΒΙΟΜΕΤΑΛΚΟ», που εδρεύει στη Λάρισα.
17 Μαρτίου: Σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο ΚΑΤ νοσηλεύεται από χτες ο μετανάστης εργάτης Γιάνι Αγάρι από την Αλβανία, που τραυματίστηκε σοβαρά, πέφτοντας από ύψος 8 μέτρων, δουλεύοντας σε μετακινούμενη σκαλωσιά. Εργαζόταν στην εργολαβία «Κουτσούκης», έναν από τους εργολάβους που έχει προσλάβει στο εργοστάσιο «Αλουμίνιον της Ελλάδας» (πρώην ΠΕΣΙΝΕ) ο όμιλος Μυτιληναίου, ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Ο εργάτης μεταφέρθηκε αρχικά στο νοσοκομείο Λιβαδειάς και στη συνέχεια διακομίστηκε, με την υποστήριξη μηχανικών μέσων, στη νευροχειρουργική κλινική του νοσοκομείου Μαρουσίου. Τελικά υπέκυψε στα τραύματά του . Πρόκειται για το δεύτερο θανατηφόρο «ατύχημα» στη συγκεκριμένη επιχείρηση μέσα σε τέσσερις μήνες. Στα τέλη του περασμένου Νοέμβρη, τραγικό θάνατο βρήκε ο 50χρονος εργαζόμενος από το μόνιμο προσωπικό Αχμέτ Κουτσούκ Τσολάκ, ο οποίος είχε πέσει από ύψος 10 μέτρων. Οι συνθήκες εργασίας παίρνουν διαστάσεις βαρβαρότητας, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, σημειώνοντας ότι οι μικροτραυματισμοί και τα «ατυχήματα» είναι σχεδόν καθημερινά. Καταγγέλλοντας το νέο θανατηφόρο «ατύχημα», οι εργαζόμενοι από το μόνιμο προσωπικό προχώρησαν σε τρίωρη στάση.
29 Μαρτίου: Τραγικό εργατικό δυστύχημα σημειώθηκε στις 8:50 το πρωί στο Μαρούσι. Δύο υπάλληλοι μεταφορικής εταιρείας, ένας Έλληνας 50 ετών και ένας Αλβανός 33 ετών, υπέστησαν ηλεκτροπληξία κατά τη διάρκεια μετακόμισης στην οδό Γράμμου 3, όταν το μεταλλικό ανυψωτικό μηχάνημα στο οποίο βρίσκονταν ακούμπησε σε καλώδια της ΔΕΗ. Αμέσως συνάδελφοι τους ειδοποίησαν το ΕΚΑΒ και οι δύο υπάλληλοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο «Αμαλία Φλέμινγκ», όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός τους.
31 Μαρτίου: Νεκρός ο 33χρονος Αλ Αλί Χασάν, οικοδόμος συριακής καταγωγής, κάτοικος Ηρακλείου, ο οποίος εργαζόταν σε εργολαβικό συνεργείο σε νεοανεγειρόμενη οικοδομή ξενοδοχείου, πέφτοντας από τον πρώτο όροφο στο υπόγειο , στον Αγιο Νικόλαο Λασιθίου. Ο μετανάστης εργάτης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ηρακλείου λόγω των σοβαρών και πολλαπλών χτυπημάτων και καταγμάτων σε όλο του το σώμα και κυρίως το κεφάλι, όπου υπέκυψε χτες το μεσημέρι. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία από τον έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας, στην οικοδομή τα μέτρα ασφαλείας ήταν ελλειπή.
6 Απριλίου: Ηλεκτροτεχνίτης που εργάζεται στην εταιρία Μήτρου, τραυματίστηκε στο χέρι όταν αυτό πιάστηκε στην τροχαλία ασανσέρ που επισκεύαζε. Η εταιρία είχε στείλει τον εργαζόμενο να κάνει συντήρηση ανελκυστήρα μόνος του, αν και η νομοθεσία προβλέπει ότι τέτοιες εργασίες πρέπει να εκτελούνται από συνεργείο με δύο άτομα.
13 Απριλίου :Άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στο εργοστάσιο, όπου δούλευε για το μεροκάματο. Ο λόγος για μια 38χρονη γυναίκα, πουκαταπλακώθηκε από αεραγωγό στο εργοστάσιο παραγωγής ειδών υγιεινής και πλακιδίων όπου εργαζόταν,στη Σίνδο Θεσσαλονίκης. Το περιστατικό έγινε το πρωί της Δευτέρας. Οι εγκαταστάσεις βρίσκονται στο 14ο χιλιόμετρο της παλιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Βέροιας.
15 Απριλίου : Σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία ο υπομηχανικός Κωνσταντόπουλος Νίκος στο Κέντρο Υψηλής Τάσης (ΚΥΤ) στον ΑΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ όπου εργαζόταν.
20 Απριλίου : Νεκρός εργάτης σε ανεγειρόμενη οικοδομή της οδού Διονυσίου Σολωμού στη Νέα Ιωνία, μετά από πτώση.23 Απριλίου :Κατά την εκσκαφή για την αποκατάσταση αρδευτικού αγωγού έξω από το Πρ
ωτοχώρι Κοζάνης, χωρίς κανένα μέτρο ασφάλειας, χωρίς αντιστήριξη, που έπρεπε απαραιτήτως να υπάρχει, έγινε κατολίσθηση με αποτέλεσμα να καταπλακωθεί ο Zaimi Bladimir 34 χρονών και να βρει τραγικό θάνατο. Το έργο ήταν εργολαβία της ΜΠΕΤΟΚΑΤ Α.Ε.
25 Απριλίου : Ο 25χρονος Τζόρτζι Τάνας, από την Αλβανία, βρήκε τραγικό θάνατο την ώρα που δούλευε μέσα στο ζαχαροπλαστείο «ΚΟΣΜΙΚΟ», στο Παλαιό Φάληρο (Αγ. Αλεξάνδρου και Ζησιμοπούλου). Το νέο εργοδοτικό έγκλημα σημειώθηκε λίγα λεπτά μετά τις 8 μ.μ. και Ο νεαρός μετανάστης εγκλωβίστηκε στον ανελκυστήρα, ενώ μετέφερε εμπορεύματα από τον 1ο όροφο στο ισόγειο της επιχείρησης. Στο σημείο έφτασαν δυνάμεις της Πυροσβεστικής που χρειάστηκαν δύο ώρες για να απεγκλωβίσουν - άψυχο πια - το σώμα του εργαζόμενου.6 Μαΐου : Σοβαρό τραύμα στον θώρακα υπέστη εργάτης του Ομίλου «Νηρέα» (ιχθυοκαλλιέργειες),όταν αυτός και συνάδελφοι του υποχρεώθηκαν να δουλέψουν σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες στην ανοιχτή θάλασσα. Παρόλο τον τραυματισμό και την συνέχιση των δυσμενών καιρικών συνθηκών η εταιρία συνέχισε να λειτουργεί τα πλοιάρια της.
7 Μαΐου : Ο 35χρονος εργάτης Μιχάλης Ψίχαλης που δούλευε για την επισκευή του πλοίου “OLMEGA” για λογαριασμό του εργολάβου Τσιμπίδη στο Πέραμα, κινδυνεύει να χάσει το μάτι του και από τύχη δεν έχασε την ζωή του, όταν το γερανάκι το οποίο χειριζόταν έσπασε λόγω ανύπαρκτης συντήρησης.
8 Μαΐου : Ο 40χρονος Ευάγγελος Βλαστός έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της εργασίας του σε μάντρα οικοδομικών υλικών στο Ρέθυμνο, όταν το ανυψωτικό μηχάνημα που χρησιμοποιούσε τον καταπλάκωσε.
11 Μαΐου : Σκοτώθηκε 50χρονός όταν χτυπήθηκε από γερανό κατά την διάρκεια εργασιών στο λιμάνι του Ηρακλείου,στα έργα εκβάθυνσης της λιμενολεκάνης .Θανατηφόρο εργατικό ατύχημα στην περιοχή της Ξυλούπολης Θεσσαλονίκης. Άνδρας, ηλικίας 47 ετών, που εκτελούσε εργασίες συντήρησης φρεατίου, καταπλακώθηκε από σκαπτικό μηχάνημα με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.
14 Μαΐου : Ιρακινός μετανάστης κατά τη διάρκεια της εργασίας του σε οικοδομή. ήρθε σε επαφή με ηλεκτροφόρα σύρματα και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Γ. Ν. Ρεθύμνου. Εκεί λόγω της κατάστασης του εισήλθε στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου, οπού και νοσηλεύτηκε, χωρίς να διατρέχει κίνδυνο η ζωή του.
16 Μαΐου : 45χρονός υπάλληλος, έχασε την ζωή του όταν εγκλωβίστηκε ανάμεσα στις πόρτες του ασανσέρ του σούπερ μάρκετ που εργαζόταν στην περιοχή της Βουλιαγμένης στην οδό Θησέως 16.
18 Μαΐου : Νεκρός είναι ο 43χρόνος οικοδόμος Ανάργυρος Τουρλίδας, από πτώση στις εργασίες κατασκευής υδροηλεκτρικού φράγματος που έχει αναλάβει η εταιρεία «ΤΕΡΝΑ» στο Αγρίνιο.
19 Μαΐου : Τη ζωή του έχασε , ο 52χρονος εναερίτης της ΔΕΗ , Βαγγέλης Ρουκλιώτης στην Κάρυστο, από ηλεκτροπληξία, την ώρα που μαζί με συνάδελφό του δούλευαν πάνω σε κολόνα της ΔΕΗ για αποκατάσταση βλάβης.
23 Μαΐου : Ο 52χρονος Φώτης Κουιμτζές, εργαζόμενος στο δήμο Βουλιαγμένης, πέθανε από τον τραυματισμό που υπέστη όταν το απορριμματοφόρο που οδηγούσε στην Αττική Οδό τουμπάρισε.27 Μαΐου : Τη ζωή του έχασε ο 37χρονος Βρετανός δύτης Καρλ Σπένσερ, σε εργατικό «ατύχημα» που έγινε το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής. Ο εργαζόμενος ήταν μέλος καταδυτικού συνεργείου του περιοδικού «NationalGeographic», που βιντεοσκοπούσε το ναυάγιο του «Βρετανικού», στα ανοιχτά της Κέας. Εχασε τις αισθήσεις του όταν προσβλήθηκε από τη «νόσο των δυτών» και μεταφέρθηκε στο Ναυτικό Νοσοκομείο , όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
23 Μαϊού : Νεκρός 33χρονός εργάτης από το Πακιστάν,στην Αγία Παρασκευή στην Αθήνα, μετά από πτώση του κατά την διάρκεια εργασιών κλαδέματος. Ο εργολάβος της εργασίας ακόμα αναζητείται.
29 Μαΐου : Ένας 54χρονος υπάλληλος καθαριότητας του δήμου Παλαμά έχασε την ζωή του, όταν κατά τη διάρκεια αποκομιδής απορριμμάτων στην πόλη του Παλαμά και ενώ βρισκόταν όρθιος στην ειδική θέση, στο πίσω μέρος απορριμματοφόρου, έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο οδόστρωμα.
2 Ιουνίου : Νεκρός 35χρονός Διπλάρης Σταμάτης από ηλεκτροπληξία, στο εργοτάξιο της εταιρίας Άκτωρ για την κατασκευή, περιοχής ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.) στο Ρωμανό Μεσσηνίας.2 Ιουνίου : Νεκρός ο Βιζάνι Μάρτους 23 χρονών από ηλεκτροπληξία, σε οικοδομή στη Ανθήλη Λαμία.
3 Ιούνη : ο 42χρονος Ανάργυρος Τζανάκος έπεσε στο φωταγωγό από τον 6ο όροφο, στο κτίριο ιδιωτικής κλινικής που ανακατασκευαζόταν, στο κέντρο της Αθήνας, με αποτέλεσμα τον θάνατο του.4 Ιουνίου: Ένας 45χρονος υδροβολιστής τραυματίστηκε χθες το μεσημέρι κατά τη διάρκεια εργασιών καθαρισμού στο φορτηγό - πλοίο "EAGLE" σημαίας Κύπρου, το οποίο ήταν δεμένο στο λιμάνι Κερατσινίου. Ο εργάτης διακομίσθηκε στο Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας για τις πρώτες βοήθειες και πήρε εξιτήριο λίγες ώρες αργότερα.
5 Ιουνίου: Ιδιοκτήτης ιδιωτικής εταιρίας εξοπλισμού και συντήρησης λιμενικών εγκαταστάσεων, 61 χρόνων, έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια εργασιών, που πραγματοποιούνταν στο Θερμαϊκό κόλπο, ανοιχτά του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Όπως ανακοίνωσε το κεντρικό λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης, το εργατικό ατύχημα σημειώθηκε στην πλωτή νησίδα της ΕΚΟ.10 Ιούνη: Εργατικό ατύχημα συνέβει χθές στο εργοστάσιο Ζάχαρης Λάρισας όταν 52χρονος εργαζόμενος τραυματιστήκε σοβαρά από σιδερένιο αντικείμενο που αποσυνδέθηκε από γερανό και έπεσε στο κεφάλι του.
12 Ιούνη Κατά τύχη γλύτωσαν 4 εργαζόμενοι, από την διαρροή αμμωνίας στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης κατάψυξης τροφίμων «Ψυγεία Αττικής» που βρίσκεται στο Ρέντη. Οι 4 μεταφέρθηκαν με αναπνευστικά προβλήματα και τάσεις λιποθυμίας στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Συνολικά υπολογίζεται ότι δουλεύουν στο τεράστιο κτίριο κοντά 800 εργαζόμενοι κυρίως μετανάστες με άγνωστες συνθήκες και σχέσεις εργασίας. Το προσωπικό της ιδιοκτήτριας εταιρείας του κτιρίου είναι περίπου 40 εργαζόμενοι, ενώ ως ιδιοκτήτης εμφανίζεται η οικογένεια Βαμβακόπουλοι.
13 Ιούνη: Το θάνατο βρήκαν δύο ακόμα εργαζόμενοι (ένας Έλληνας και ένας μετανάστης) ενώ πήγαιναν στη δουλειά τους. Το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν ξέφυγε από την πορεία του (για άγνωστα μέχρι στιγμής αίτια) στην περιοχή Τρίστενο του Δήμου Βαρδουσίων και έπεσε σε χαράδρα ύψους 300 μέτρων.
14 Ιούνη :Στο πόδι τραυματίστηκε λιμενεργάτης στο Βόλο κατά την διάρκεια εκφόρτωσης του δεξαμενόπλοιου "EVOLISTAR" σημαίας Ιταλίας..
16 Ιουνίου :η Μιμόζα Καπχιού, 42 ετών που εργαζόταν ως καμαριέρα, έχασε τη ζωή της όταν το καρότσι , που μετέφερε με ασανσέρ προς τη λινοθήκη του ξενοδοχείου «Ραμίρα» ιδιοκτησίας Μήτση, στην Κω, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία μετακινήθηκε, με αποτέλεσμα να σφηνωθεί το κεφάλι της ανάμεσα στον τοίχο του ασανσέρ και το καρότσι.
18 Ιουνίου :Σοβαρά τραυματισμένοι νοσηλεύονται στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων, δύο ελαιοχρωματιστές, οι οποίοι, ενώ εργάζονταν σε οικοδομή στην Ελεούσα Ιωαννίνων, έπεσαν από ύψος περίπου 7 μέτρων.19 Ιουνίου : 44χρονος ελαιοχρωματιστής, που δούλευε σε οικοδομή όπου χτίζεται νέο υποκατάστημα της αλυσίδας «Ζάρα», έπεσε από τον τρίτο όροφο σε σκαλωσιά του ημιωρόφου. Στη συνέχεια, ο εργάτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Βόλου όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάταγμα στο μηριαίο οστό και μετά χειρουργήθηκε.
22&23 : Δυο συνεχόμενες μέρες στην «Ευρωχαρτική» στον Ασπρόπυργο,συγκεκριμένα ο 23χρονος Αγγελος Παντελής τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι του όταν του ζητήθηκε, και χωρίς να είναι στα καθήκοντά του, να παρέμβει σε μηχανή που ήταν σε λειτουργία, με αποτέλεσμα τα λουριά της να του πιάσουν το χέρι. Ο εργαζόμενος νοσηλεύεται στο Τζάνειο Νοσοκομείο. Ο δεύτερος εργάτης που τραυματίστηκε είναι πακιστανικής καταγωγής, αλλά ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστά τα αίτια του ατυχήματος.
22Ιουνίου: Ένα τραγικό περιστατικό συνέβη στο 52ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών – Κορίνθου. Τη στιγμή που ο οδηγός ενός γερανοφόρου οχήματος επιχείρησε να ανυψώσει το γερανό, αυτός ήρθε σε επαφή με ηλεκτροφόρα καλώδια, με αποτέλεσμα να τον «χτυπήσει» το ηλεκτρικό ρεύμα. Άμεσα, το μεγάλο όχημα τυλίχτηκε στης φλόγες, ενώ ο άτυχος οδηγός βρήκε ακαριαίο θάνατο.
24 Ιουνίου : Από τύχη γλύτωσε τον θάνατο ο Ινδός εργάτης Παλ Αραϊζέρ στην επιχείρηση μετάλλου (κατασκευή ψυγείων) «ΙΜΟΛΑΚ» στο Κορωπί. Συγκεκριμένα χτυπήθηκε στο κεφάλι από κινητό κομμάτι πρέσας αλλά ευτυχώς πρόλαβε να τραβηχθεί.
25 Ιουνίου: ο 34χρονος εργάτης Στέφαν Μίτεκ, που εργαζόταν σε αποθήκη επεξεργασίας ελιάς της εταιρείας «Κουτρόγιαννος», τραυματίστηκε από ηλεκτροπληξία. Ο εργάτης σε βαριά κατάσταση μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Αμφισσας, στο οποίο όμως δεν υπάρχει μονάδα εντατικής που ήταν αναγκαία για τη νοσηλεία του. Τελικά μεταφέρθηκε στην Αθήνα, σε ΜΕΘ ιδιωτικού νοσοκομείου. Ο εργοδότης μετά το εργατικό ατύχημα έκλεισε την επιχείρηση και εξαφανίστηκε.
26 Ιούνη : Δύο εργάτες ψυκτικού συνεργείου τραυματίστηκαν όταν σημειώθηκε έκρηξη στο ιστιοφόρο τουριστικό σκάφος αναψυχής «MADDYS» με σημαία Γαλλίας και πενταμελές πλήρωμα, στο λιμάνι Μανδρακίου της Κω. Οι δύο εργάτες εκτελούσαν εργασίες συντήρησης στο μηχανισμό ψύξης του ψυγείου τροφίμων και μετά το «ατύχημα» μεταφέρθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο της Κω, όπου νοσηλεύονται ελαφρά τραυματισμένοι. Ελαφρά τραύματα υπέστη και ο πλοίαρχος του σκάφους.
30 Ιουνίου: σημειώθηκε εργατικό ατύχημα σε οικοδομή στην οδό Αρεθούσης, στη Χαλκίδα. 21χρονος αλβανικής υπηκοότητας, που εργαζόταν ως ελαιοχρωματιστής σε πρόσοψη διώροφου κτιρίου, λόγω έλλειψης μέτρων ασφαλείας, έγινε επαφή υλικών που χρησιμοποιούσε με καλώδιο υψηλής τάσης της ΔΕΗ με αποτέλεσμα να τραυματισθεί από το ηλεκτρικό ρεύμα. Από αστυνομικούς του αστυνομικού τμήματος Χαλκίδας συνελήφθησαν ο υπεύθυνος εργολάβος και ο ιδιοκτήτης της οικοδομής.
2 Ιουλίου: Εργατικό ατύχημα σημειώθηκε στα έργα κατασκευής της Εθνικής Οδού Τρικάλων-Λάρισας, όταν 26χρονος Λαρισαίος κατά την διάρκεια τοποθέτησης στύλων ηλεκτροφωτισμού, υπέστη ηλεκτροπληξία χωρίς ευτυχώς να είναι θανατηφόρα.
3 Ιούλη : Εικοσάχρονος από το Πακιστάν, εργαζόμενος στην αλυσίδα από πιτσαρίες Bellisimo κατά τη διάρκεια διανομής είχε σοβαρό εργατικό ατύχημα με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί επί 5 μέρες σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Άγιος Σάββας», ενώ τώρα εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας. Έχει διαλυμένη γνάθο και λάμες στα κάτω άκρα. Το ατύχημα έγινε γνωστό το περασμένο Σάββατο από καταγγελίες εργαζομένων στο Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Πειραιά. Αν δεν γινόταν η καταγγελία το εργατικό ατύχημα δε θα είχε καταγραφεί ποτέ. Διαπιστώθηκε ότι ο 20χρονος δούλευε εκεί επί περίπου ένα χρόνο ανασφάλιστος και πάνω από 10 ώρες καθημερινά, όπως και άλλοι συνάδελφοί του! Να θυμίσουμε ότι πέρυσι στις 24/6, ο 19χρονος Ρεχμάν Μαχμούτ από το Πακιστάν, ανασφάλιστος διανομέας στην πιτσαρία Belissimo στον Κολωνό, χτυπήθηκε από αυτοκίνητο την ώρα της δουλειάς και ύστερα από δέκα μέρες σε κώμα εξέπνευσε στο νοσοκομείο.
7 Ιουλίου: Τραγικό θάνατο βρήκε το πρωί ένας 45χρονος εργάτης, την ώρα που δούλευε στην σήραγγα του ΟΣΕ, στην περιοχή Αγίου Στεφάνου στον Δομοκό. Κατά τη διάρκεια εργασιών, ο άτυχος άνδρας παρασύρθηκε από εκσκαπτικό μηχάνημα. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο, αλλά ήταν ήδη αργά. Ανάδοχος εταιρεία του έργου ήταν η ΑΤΤΙΚΑΤ με έδρα την Αθήνα, Λεωφ. Μεσογείων 109-111 .
11 Ιουλίου: Εργατικό «ατύχημα» που οδήγησε στο σοβαρό τραυματισμό ενός εργαζόμενου ο οποίος τελικά έμεινε ανάπηρος. Το «ατύχημα» συνέβη στις 26/5/09 με θύμα έναν πατέρα 4 παιδιών, αλλά γνωστοποιήθηκε αρκετό διάστημα μετά, ύστερα από παρέμβαση του συνδικάτου εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου. Συγκεκριμένα, το νέο εργατικό «ατύχημα» έγινε στην περιοχή του Κλειστού Γυμναστηρίου Ιεράπετρας, σε παράνομη κατασκευή (μεταλλικό κτίριο) στο χώρο του θερμοκηπίου, ιδιοκτησίας Βεργάκη Δημήτρη - την οποία κατασκεύαζε η επιχείρηση του Ανδρουλάκη Νίκου. Στην κατασκευή αυτή πήγαν να τοποθετήσουν την οροφή του κτιρίου (πάνελ) οι 7 εργαζόμενοι της επιχείρησης με τον εργοδότη. Κατά μήκος της κατασκευής περνούν 3 σύρματα της ΔΕΗ υψηλής τάσης 20.000 βολτ σε απόσταση από την οροφή 1,5 μέτρο. Οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν να ανέβουν στην οροφή γιατί υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή τους. Κατόπιν πίεσης του εργοδότη και του ιδιοκτήτη αναγκάστηκαν να ανέβουν στην οροφή ύψους 4 μέτρων. Το αποτέλεσμα ήταν να χτυπηθεί από το ρεύμα υψηλής τάσης ο εργαζόμενος Κώστας Γραμματικάκης, πατέρας 4 παιδιών, και να πέσει από την οροφή του κτιρίου σπάζοντας την σπονδυλική στήλη και να μείνει ανάπηρος. Η μεταφορά του εργαζόμενου προς το Νοσοκομείο έγινε με αγροτικό αυτοκίνητο.
14 Ιουλίου: Θανάσιμα τραυματίστηκε ένας 61χρονος άνδρας, στις λιμενικές εγκαταστάσεις της ναυπηγοεπισκευαστικής επιχείρησης «ΝΕΩΡΙΟΝ Α.Ε» - ομίλου εταιριών με έδρα τον Πειραία Ακτή Μιαούλη 67- , στη Σύρο. Ο άτυχος άνδρας, ο οποίος ήταν ναύτης, εντοπίσθηκε νεκρός, από εργαζόμενους της επιχείρησης, κοντά στις μεταλλικές ράγες ενός γερανού. Η σορός του πρόκειται να μεταφερθεί στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά για τη διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.
22 Ιουλίου: Πολύ σοβαρό εργατικό δυστύχημα με μία νεκρή και εικοσιπέντε τραυματίες, σημειώθηκε λίγο μετά τις 16:00 στην ΚΟΥΚΟΥΤΑΡΗΣ Α. «ALFA» Α.Ε.Β.Ε., βιομηχανία προϊόντων κατεψυγμένης ζύμης, που απασχολεί 165 εργαζόμενους και έχει παραρτήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Γιάννενα. Το δυστύχημα προκλήθηκε από διαρροή αμμωνίας στο κτίριο, μετά από επιπλοκή σε δεξαμενή που χρησιμοποιείται για την ψύξη των ψυγείων. Αποτέλεσμα ήταν να χάσει τη ζωή της μια 35χρονη γυναίκα, η οποία υπέκυψε στα τραύματά της στο στο Γ.Ν. Κοζάνης. Εκτός από την άτυχη γυναίκα, με σοβαρά εγκαύματα έχουν μεταφερθεί στο ίδιο νοσοκομείο άλλοι πέντε εργαζόμενοι, ενώ με αναπνευστικά έχουν διακομιστεί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι βάρδιας.
25 Ιούλη:Τραγικό θάνατο - καταπλακώθηκε από όγκους παλιοσίδερων - βρήκε ο Ντανούτ Νουμιτράτσι (Danut Dumitrachi), 39 ετών στο Μαντούδι Εύβοιας. Ο άτυχος εργάτης εργαζόταν σε εργολάβο για την εταιρεία «Τέρνα» (Λ. Μεσογείων 85) , που είναι ιδιοκτήτρια του συγκροτήματος του πρώην Σκαλιστήρη. Το θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» έγινε στην τοποθεσία «Φούρνοι» της επιχείρησης, όταν ο άτυχος εργάτης διενεργούσε κοπή παλιοσίδερων. Σύμφωνα με πληροφορίες δεν υπήρχαν τα ιδιαίτερα εκείνα μέτρα ασφαλείας που χρειάζονται σ' αυτές τις περιπτώσεις.
27 Ιουλίου : Οδηγός λεωφορείου , κατά την διάρκεια δρομολογίου προς τα Μουδανιά Χαλκιδικής, αισθάνθηκε αδιαθεσία και έχασε τον έλεγχο το οχήματος με αποτέλεσμα να πέσει σε χωράφι με ελιές. Οι επιβάτες κατέβηκαν σώοι από το λεωφορείο και ο οδηγός μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Ν. Μουδανιών όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του από καρδιακό επεισόδιο.
27 Ιουλίου : Κατά τη διάρκεια εργασιών σε οικοδομή εργάτης έπεσε, για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο, και χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι και στα άκρα και μεταφέρθηκε στο τοπικό νοσοκομείο.
28 Ιούλη : Ζωντανός «θάφτηκε» ο 50χρονος οικοδόμος Γιώργος Μιχαλάς, ο οποίος εργάζεται στα έργα του Διακονιάρη στην περιοχή της Πάτρας, στην υπεργολαβία της εταιρείας «Αθανασόπουλου - ΜΠΑΚΑΛΑΡΟΥ». Το συγκεκριμένο έργο κατασκευάζει η «ΜΗΧΑΝΙΚΗ». Χαρακτηριστικό των συνθηκών που οδηγούν σε τέτοια ατυχήματα είναι το γεγονός οτι ο 50χρονος εργάτης δούλευε από το πρωί στο εργοτάξιο και τραυματίστηκε στις 7 το απόγευμα! Τη στιγμή του τραυματισμού του βρισκόταν σε σκαμμένο χαντάκι 4 - 5 μέτρων και είχε από πάνω του την τσάπα. Κάποια στιγμή το έδαφος υποχώρησε και τον καταπλάκωσε το χώμα, αφού, όπως σημειώνει το Συνδικάτο Οικοδόμων, απουσίαζαν τα σιδερένια προστατευτικά που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις. Τον 50χρονο εργάτη τον ανέσυραν τραυματισμένο οι συνάδελφοί του και η Πυροσβεστική και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, απ' όπου πήρε εξιτήριο το ίδιο βράδυ.
28 Ιούλη : «Τον χάρο με τα μάτια του» είδε ένας 54χρονος μετανάστης εργάτης στα έργα του Υποσταθμού της ΔΕΗ, στο Λεοντάρι Καρδίτσας, προχτές το μεσημέρι, όταν σφηνώθηκε ανάμεσα σε κινούμενη γερανογέφυρα και ένα τοιχίο. Πρόκειται για τον Ρομέλιον Βούλμπες, ρουμανικής υποκοότητας, ο οποίος εργάζεται στην εταιρεία «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΑΤΕ», που έχει αναλάβει την κατασκευή έργων του υποσταθμού.
31 Ιούλη : Ενα ακόμη εργοδοτικό έγκλημα, με θύμα έναν άτυχο μετανάστη από το Μπαγκλαντές, τον 46χρονο Γκούλαφ Μίαχ (Gulaf Miah), έγινε την περασμένη Παρασκευή, στον Ασπρόπυργο, στην εταιρεία «Γενική Ανακυκλώσεως Κτηματική Ξενοδοχειακή ΑΕ». Ο μετανάστης έμεινε «θαμμένος» κάτω από τόνους πεπιεσμένου ανακυκλώσιμου υλικού (χαρτιού) για περίπου δύο μέρες! Τελευταία φορά που κάποιος είδε ζωντανό τον Γκ. Μίαχ ήταν ένας εργοδηγός της εταιρείας στις 10.30 το πρωί της Παρασκευής. Η μέρα αυτή είναι και η πιο πιθανή για το θάνατό του, αφού από τότε δεν έδωσε σημεία ζωής. Κανείς δεν αναζήτησε το μετανάστη, μέχρι που η οικογένειά του έκανε δήλωση εξαφάνισής του την επόμενη μέρα, Σάββατο 1 του Αυγούστου, στο Αστυνομικό Τμήμα Ασπροπύργου! Ο μετανάστης αναζητήθηκε και τελικά βρέθηκε από εργαζόμενους, σε χώρο της επιχείρησης στο προαύλιο, προχτές, Κυριακή 2 του Αυγούστου, σε όρθια θέση, συνθλιμμένος από τόνους πεπιεσμένου υλικού. Το πώς βρέθηκε εκεί ο εργάτης και πώς ακριβώς συνέβη το ατύχημα παραμένει άγνωστο. το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ανωνύμων Εταιρειών και Γραφείων προκήρυξε για τις 4/8 , 2 4ωρες στάσεις εργασίας
2 Αυγούστου: Ένας 36χρονος εργαζόμενος στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, απανθρακώθηκε και τρεις συνάδελφοί του τραυματίστηκαν ελαφρά, σε εργατικό ατύχημα στην υψικάμινο του εργοστασίου. Οι τρεις τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Λαμίας. Το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα συνέβη σήμερα λίγο πριν τις 7 το πρωί, στο τμήμα του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ, όπου γίνεται η πήξη του μεταλλεύματος, όταν, κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες, το μετάλλευμα, που εκείνη τη στιγμή είχε θερμοκρασία περισσότερο από 3.000 βαθμούς, ξέφυγε από τη σιδηροτροχιά στην οποία μεταφερόταν.
3 Αυγούστου: Διαρροή προπανίου σημειώθηκε χθες το απόγευμα, κατά τη διάρκεια μετάγγισης του από βυτιοφόρο σε εγκαταστάσεις ιδιωτικής εταιρείας, η οποία βρίσκεται επί της οδού Πόντου, στην περιοχή του Β’ ΚΤΕΟ Θεσσαλονίκης. Ο οδηγός του βυτιοφόρου, στην προσπάθεια του να σταματήσει τη διαρροή, τραυματίστηκε από το υγροποιημένο προπάνιο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ σε νοσοκομείο της πόλης.3 Αυγούστου : Ηλεκτρικό ατύχημα, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό εργαζόμενου της ΔΕΗ, συνέβη κατά την εκτέλεση εργασιών για την επέκταση του υποσταθμού μέσης τάσης του Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης Λάρυμνας στη Βοιωτία συνέβη. Ο τραυματίας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Λιβαδειάς, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, και στη συνέχεια διακομίστηκε για νοσηλεία σε νοσοκομείο των Αθηνών.
4 Αυγούστου 2009: Τελευταίο μεροκάματο για έναν 67χρονο νυχτοφύλακα στη Νέα Αγχίαλο. Ο άτυχος άνδρας, εργαζόταν στον Αγροτικό Συνεταιρισμό «Η Δήμητρα». Στην προσπάθειά του να κλείσει την σιδερένια εξώπορτα της εισόδου του εργοστασίου, αυτή έπεσε και τον καταπλάκωσε, τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Ο τραυματίας διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείου Βόλου, όπου εξέπνευσε λίγες ώρες αργότερα.
5 Αυγούστου : Σε έργα ασφαλτόστρωσης δρόμου στην περιοχή του Γραμματικού, ένας 30χρονος βρήκε φριχτό θάνατο, όταν τον καταπλάκωσε καυτή πίσσα μετά από ανατροπή του φορτηγού, στο οποίο ήταν συνοδηγός. Σύμφωνα με στοιχεία της Τροχαίας Καπανδριτίου, πρόκειται για τον Βασίλη Κατσίκη, ο οποίος βρέθηκε στο εργοτάξιο χωρίς όμως να εργάζεται εκεί. Ωστόσο, ο θάνατος του άτυχου νέου έρχεται με τη σειρά του να αναδείξει με τραγικό τρόπο τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται να εργαστούν οι εργάτες, αφού σύμφωνα με μαρτυρίες τα φορτηγά που κουβαλάνε πίσσα είναι τα πιο παλιά, τα πιο διαλυμένα, σωστές «νεκροφόρες». Το συγκεκριμένο φορτηγό μάλιστα στις πίσω του ρόδες δεν είχε ούτε λάστιχα παρά μόνο ιμάντες και κινούνταν σε ολισθηρό από το πετρέλαιο έδαφος. Τα έργα είχε αναθέσει σε εργολαβία η εταιρεία «Ασφαλτικά Αττικής ΑΒΕΕ». Ο θάνατος ήταν ακαριαίος και φριχτός. Το φορτηγό που κουβαλούσε την πίσσα πάνω στο χωματόδρομο, ο οποίος επρόκειτο να ασφαλτοστρωθεί, ανατράπηκε από τη δεξιά πλευρά, του συνοδηγού, ο οποίος εκείνη τη στιγμή προσπάθησε να τιναχτεί έξω από το φορτηγό, με αποτέλεσμα όλο το καυτό φορτίο να πέσει πάνω του και να ανασυρθεί λίγο μετά νεκρός. Θα μπορούσε, δηλαδή, να είναι άλλος εργαζόμενος στη θέση του ή και ακόμα περισσότεροι.6 Αυγούστου : Σκοτώθηκε χτες το πρωί ο 39χρονος εργάτης από την Αλβανία, Λούσκα Ζεκίρ, που εργαζόταν στα έργα του οδικού άξονα Ελευσίνα - Τσακώνα. Τον καταπλάκωσε περίπου ένας τόνος σίδερο, όταν κόπηκε ο ιμάντας του γερανού που σήκωνε τα σίδερα. Το θανατηφόρο «ατύχημα» έγινε μεταξύ Τρίπολης και Σπάρτης στη συμβολή Ραψομάτι και Τσακώνας στη θέση Βελιγοστή Τριποτάμου. Συνελήφθησαν ο υπεύθυνος της εταιρείας και ο μηχανικός ασφαλείας. Ο εργάτης δούλευε στην εταιρεία «ΣΕΛΚΟΣ».
90 ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ,ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2009 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ,ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ,ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ.
ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ,Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ,ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ,ΜΗ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΜΕΤΡΑ,ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΠΙΣΗ ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,ΟΙ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΣΤΥΡΟΤΑΤΕΣ ΠΟΙΝΕΣ,ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

ΠΟΣΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΘΕΛΕΤΕ ΑΚΟΜΗ;;;;


prezatv

ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ...

Άντρες της ακτοφυλακής της Λέσβου έδεσαν δώδεκα Σομαλούς μετανάστες μέσα σε ένα φουσκωτό και μετά τρύπησαν τα πλευρά του σκάφους με μαχαίρια για να πνίξουν τους αβοήθητους μετανάστες που ζητούσαν άσυλο, που σώθηκαν από ένα περαστικό τουριστικό σκάφος.
Το Λιμενικό της Λέσβου κατηγορείται ότι αποπειράθηκε να δολοφονήσει μαζικά 12 Σομαλούς που ζητούσαν άσυλο, ανάμεσα στους οποίους μια γυναίκα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης, στις 5 Ιουλίου ένα αυστριακό ελικόπτερο της Frontex [της υπηρεσίας της Ε.Ε. που κάνει επιτήρηση στα εξωτερικά της σύνορα] εντόπισε στα ανοιχτά του Ακρωτηρίου Κόρακας της Λέσβου μια φουσκωτή βάρκα στην οποία επέβαιναν 12 μετανάστες.
Όταν έφτασε το Λιμενικό το ελικόπτερο έφυγε, αφήνοντας τους έλληνες λιμενόμπατσους να συλλάβουν τους 12. Οι Λιμενικοί έβγαλαν τους 12 από τη βάρκα, τους έδεσαν τα χέρια στο λαιμό, τους χτύπησαν και τους ξανάβαλαν στο φουσκωτό, πριν τρυπήσουν τα πλευρά του με μαχαίρια. Μετά άφησαν τη βάρκα στα ανοιχτά λέγοντας στους μετανάστες στα αγγλικά: "Now you will die!" ["Τώρα θα πεθάνετε!"]
Το φουσκωτό άρχισε αμέσως να βάζει νερά και να βουλιάζει. Οι μετανάστες σώθηκαν από βέβαιο πνιγμό όταν πέρασε ένα βρετανικό κρουαζιερόπλοιο, τους είδε και τους έσωσε. Οι μετανάστες κατόπιν μεταφέρθηκαν στο κέντρο κράτησης της Παγανής, όπου ένας συμπαραστεκόμενος δικηγόρος τους έφερε σε επαφή με τον ΟΗΕ. Το Λιμενικό, προσθέτοντας την προσβολή στις πράξεις του, αποκάλεσε τη μήνυση που του έκανε ο ΟΗΕ προβοκάτσια.

και στον τοπικό τύπο.

Καταγγελίες που σοκάρουν!
Γράφει: Πέλλη Γιακουμή01/08/2009

Μια σοβαρή καταγγελία βιαιοπραγίας κατά παράνομων μεταναστών από στελέχη του Λιμενικού Σώματος απασχολεί αυτές τις ημέρες το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, αλλά και το Λιμενικό Σώμα.Κι αυτό γιατί, μετά από τις καταγγελίες πριν μερικά χρόνια της Κίνησης Πολιτών «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο», για στελέχη του Λιμενικού Σώματος που μετέφεραν με το σκάφος τους μετανάστες πίσω στην Τουρκία, μια δεύτερη ακόμη πιο σοβαρή καταγγελία πλήττει την εικόνα της χώρας. Αναμένεται δε να αποτελέσει αντικείμενο σκληρής κριτικής στην Ελλάδα από διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις. Λίγες μόλις ημέρες μετά το θάνατο του μετανάστη που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στην Ηγουμενίτσα, οι καταγγελίες που έρχονται στην επιφάνεια αποτελούν αφορμή προβληματισμού για το Λιμενικό Σώμα. Πάντως, είναι η πρώτη φορά που η ηγεσία του Λιμενικού Σώματος ερευνά την όλη υπόθεση και μάλιστα με την πρέπουσα σοβαρότητα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι τη σχετική έρευνα διεξάγει ανώτατος αξιωματικός, ο οποίος και μέχρι προχθές Παρασκευή ήταν στη Μυτιλήνη, συνοδευόμενος μάλιστα από τον αρχιπλοίαρχο, προϊστάμενο της Περιφέρειας Βόρειας Ελλάδας του Λιμενικού Σώματος.

Την υπόθεση κατήγγειλε με γραπτή αναφορά της στην ηγεσία του Λιμενικού Σώματος η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Αμέσως δε ενημερώθηκε σχετικά ο ίδιος ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το περιστατικό φέρεται να έγινε την Κυριακή 5 Ιουλίου, μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στο Ακρωτήριο Κόρακας ανοιχτά της Συκαμιάς. Το αυστριακό ελικόπτερο της Frondex που κάνει περιπολίες στην περιοχή, εντόπισε μια φουσκωτή βάρκα στην οποία επέβαιναν 12 Σομαλοί παράνομοι μετανάστες (ανάμεσά τους και μια γυναίκα). Λίγα λεπτά αργότερα, ένα σκάφος του Λιμενικού Σώματος έφθασε στο σημείο και επιβίβασε τα 12 άτομα, υλοποιώντας το σχέδιο διάσωσής τους, οπότε και το αυστριακό ελικόπτερο αποχώρησε.Σύμφωνα πάντα με τα όσα ανέφεραν σε στελέχη του Κέντρου Παραμονής Παράνομων Προσφύγων στην Παγανή της Μυτιλήνης, που μετέφεραν τις καταγγελίες των Σομαλών στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αμέσως μόλις οι λιμενικοί επιβίβασαν τους 12 αλλοδαπούς στο σκάφος τους, τους έδεσαν πισθάγκωνα και τον έναν απʼ αυτούς με σχοινί στο λαιμό για να τον εκφοβίσουν, και τους χτύπησαν, μεταξύ των άλλων και τη γυναίκα. Στη συνέχεια, τους επιβίβασαν ξανά στη φουσκωτή βάρκα την οποία τρύπησαν, τους είπαν στα αγγλικά: «τώρα θα πεθάνετε» και έφυγαν εγκαταλείποντάς τους. Η βάρκα τότε άρχισε να «βάζει νερά» και να βυθίζεται.
Διάσωση…
Όπως πάντα οι αλλοδαποί δήλωσαν, κι ενώ πνίγονταν έτυχε να περνάει από την περιοχή ένα τουριστικό σκάφος με Βρετανούς επιβαίνοντες, οι οποίοι τους περισυνέλεξαν και τους παρέδωσαν σε ομάδα διασωστών που στη συνέχεια τους μετέφερε στο νησί. Οι 12 Σομαλοί μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Διαμονής της Παγανής, όπου κατέθεσαν όσα έζησαν σε δικηγόρο και κοινωνική λειτουργό του Κέντρου. Εκείνες ενημέρωσαν με τη σειρά τους την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και ακολούθως η οργάνωση μετέφερε τα όσα κατήγγειλαν οι μετανάστες στο αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος. Οι ίδιοι οι αλλοδαποί δε θέλησαν να καταθέσουν μήνυση, ενώ λόγω του ότι δεν είχαν τεθεί ακόμα σε εφαρμογή τα νέα μέτρα για την εξάμηνη κράτηση όσων παράνομα μπαίνουν στην Ελλάδα, τρεις μέρες μετά την αποβίβασή τους και αμέσως μετά την καταγραφή τους αφέθηκαν ελεύθεροι και έφυγαν για την Αθήνα. Οι ίδιοι φέρονται να δήλωσαν ότι «το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να φύγουν με ασφάλεια από το νησί για την Αθήνα και από εκεί να εξαφανιστούν στο εξωτερικό».Με δεδομένες και τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Αναστάση Παπαληγούρα, ότι δεν πρόκειται νʼ ανεχθεί κρούσματα βασανισμού και κακομεταχείρισης σε μετανάστες, κινήθηκαν άμεσα διαδικασίες για τη διερεύνηση της υπόθεσης. Σημειώνουμε πως πριν από λίγες ημέρες ήρθε στη Μυτιλήνη ανώτατος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος συνοδευόμενος από τον προϊστάμενο της Περιφερειακής Διεύθυνσης του Λιμενικού Σώματος που εδρεύει στην Καβάλα, και κάλεσε το πλήρωμα του συγκεκριμένου σκάφους του Λιμενικού το οποίο τη μέρα που έγιναν οι καταγγελίες έκανε περιπολίες ανοιχτά του νησιού. Πιθανόν και το πλήρωμα της Frondex να έδωσε τα στοιχεία του σκάφους, αφού συνεργάσθηκαν αμέσως μετά τον εντοπισμό των αλλοδαπών, προκειμένου να τους παραλάβουν στελέχη του Λιμενικού Σώματος.
Ξανά η «προβοκάτσια»
Κύκλοι του λιμεναρχείου Μυτιλήνης αντιμετωπίζουν τις καταγγελίες αυτές «σαν άλλη μια προβοκάτσια», τις απέδωσαν δε σε μια προσπάθεια να δημιουργηθούν αρνητικές εντυπώσεις για το Λιμενικό Σώμα, σε μια «περίεργη» περίοδο γενικά για τα θέματα της μετανάστευσης.Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στις 5 Ιουλίου, το Λιμενικό Σώμα στο δελτίο Τύπου με τα συμβάντα που δίνει στη δημοσιότητα, είχε καταχωρήσει το περιστατικό και είχε αναφερθεί σε εντοπισμό και σύλληψη «12 αλλοδαπών ανοιχτά της περιοχής Άκρα Κόρακα». Με βάση αυτό φαίνεται ότι οι λιμενικοί ήταν εκείνοι που τους μετέφεραν στην ακτή. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί τον εντοπισμό τους από τους Βρετανούς τουρίστες, οι οποίοι μπορεί να μην τους παρέλαβαν αλλά να ειδοποίησαν το λιμεναρχείο, οι δε διασώστες στους οποίους αναφέρεται η καταγγελία να είναι στελέχη του Λιμενικού Σώματος. Σε αυτή την περίπτωση δε θα μπορούσαν οι λιμενικοί να μην τους παραλάβουν, παρά τα όσα είχαν προηγηθεί.Η υπόθεση ερευνάται σε κάθε κατεύθυνση και αναμένεται σύντομα να υπάρξουν εξελίξεις.


Μεταναστες αυτοκτονουν στα κρατητήρια,πηδαν απο νταλικες και γω δεν ξερω τι αλλο
κι ο Ξενιος Διας χαμογελα μαστουρωμενος απο ψηλα παρεα με το Θεο της Αγαπης.
Αθανατη Ελλας Ελληνων Χριστιανων...