Κυριακή πρωί και η ώρα για το πρώτο αντιαπαγορευτικό φεστιβάλ είχε φτάσει. Τα σύννεφα απεργούσαν και χαρούμενοι άνθρωποι εργάζονταν για να είναι όλα έτοιμα σε έναν καταπληκτικό καταπράσινο χώρο από τους τελευταίους της πόλης.
Από νωρίς το μεσημέρι κόσμος έφτανε και ξάπλωνε στο γρασίδι κάτω από τα δέντρα . Με το που πλησίαζες το στρατόπεδο ένοιωθες πως κάτι διαφορετικό ,κάτι όμορφο συμβαίνει . Όλοι χαλαροί , έπαιζαν με τα σκυλιά και γελούσαν . Η ΑΚΟΑ ήταν εκεί χαμογελαστή , ακούραστη και ευδιάθετη δηλώνοντας παρούσα στο αυτονόητο .
Στη μία σκηνή δύο συγκροτήματα από της 3 το μεσημέρι έδιναν το ρυθμό και στις 6 ακολούθησε μια καταπληκτική συζήτηση μέχρι τις 10 . Ξεκίνησε με μια αναδρομή για την απαγόρευση στην Ελλάδα από το Μεταξά και στη συνέχεια ακουστήκανε πολλά κι ενδιαφέροντα πράγματα από τους ομιλητές και τους παρόντες . Πρώην χρήστες , δικηγόροι , γιατροί ,Κοροβίνης ,Τρεμόπουλος και Κουράκης έδωσαν με τη σειρά τους τη σκηνή στη ρεμπέτικη κομπανία .
Στην άλλη σκηνή συναντούσες μια κατάσταση η οποία απλά δεν περιγράφεται. Χιλιάδες , χιλιάδες άνθρωποι ευτυχισμένοι χόρευαν ασταμάτητα τα τραγούδια των Skaribas και των υπολοίπων μπαντών . Αγγελάκας με Σαδίκη και οι 63 High πραγματικά εκτόξευσαν την κατάσταση .
Οι μπύρες και τα σουβλάκια τελείωσαν στις 11 ενδεικτικό του πλήθους που βέβαια έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά που δουλεύανε να αράξουν. Σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων δεν υπήρχε μπύρα ούτε για δείγμα σε περίπτερα. Και η επιχείρηση της δεκαετίας με της κρέπες σε τέτοιο φεστιβάλ εξυπηρετούσε όσους είχαν μια λιγούρα βρε αδερφέ .
Αγάπη , μαγεία , χαρά αλλά και απαίτηση για την αδιαπραγμάτευτη αυτοδιάθεση του εαυτού μας , να αδειάσουν οι φυλακές , να μη πεθαίνουν παιδιά από νοθευμένη ηρωίνη ή AIDS και η νόμιμη χρήση κάνναβης να απαλύνει τον πόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και καρκίνο συνόδεψαν αυτή την όμορφη και ελπιδοφόρα Κυριακή . Ευχόμαστε του χρόνου τέτοια μέρα να μη χρειάζεται να γίνει τέτοιο φεστιβάλ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου