Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ : ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Γεύση: Γλυκιά για λίγους

ΥΛΙΚΑ

1 (Μία) μπατήρω και αζευγάρωτη Βασίλισσα
1(Ενας) πειρατής άπληστος,άπλυτος και καβλιάρης
Ενα μικρό καράβι.Δουλεύει και με αυτό από το παιδικό τραγουδάκι.
Μία αρμάδα ισπανική γεμάτη χρυσάφι2-3 καλά κονέ σε κυβέρνηση και αυλή.
Ενα καλό κονέ σε τράπεζα5-8 ανεξάρτητα πουλημένους δικαστές
Εναν τυφλό αγορασμένο Αρειο Πάγο
Ενα εργοστάσιο δημοπρατούμενο απο προκαπιταλιστική κατάσχεση
200-300 Εργαζόμενοι
2000-5000 Πολίτες μεσαίας τάξης με κάποιο κομπόδεμα για ξόδεμα
Μία εφημερίδα (αν δεν έχει άλλες, αλλιώς όλες)
Μία έντονη δόση(πρέζα) κρατικού προστατευτισμού
Σώματα ασφαλείας&στρατό: όπως σε όλες τις συνταγές
100-150 απεργοσπάστες

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ανάβουμε τον Φούρνο στο Χαμηλότερο Μορφωτικό Επίπεδο
Πλένουμε καλά τη Βασίλισσα μέχρι να νομίζει οτι είναι όμορφη
Δεν πλένουμε τον Πειρατή και τον ρίχνουμε χύδην πάνω στη Βασίλισσα
Βάζουμε την αρμάδα με το χρυσαφι σε μεγάλη λεκάνη που την έχουμε γεμίσει με χοντρόκοκκο αλάτι για να μη μαυρίσει,αφήνουμε τα καραβάκια να πλέουν απροστάτευτα
Παίρνουμε το μικρο καράβι και το κουνάμε ανάμεσα στη βασίλισσα και την αρμάδα μέχρι να της ανοίξει η όρεξη,όσο πιο μπατήρω η βασίλισσα τόσο πιο γρηγορα της ανοίγει η όρεξη.
Πιάνουμε με τα ακροδάκτυλα Βασίλισσα και Πειρατή και τους τινάζουμε μαζί και καλά μέχρι να τους φύγει η τσίπα.Αυτό το καταλαβαίνουμε από το κοκκίνισμα στα μαγουλα, λαιμό και στήθος της βασίλισσας και απο χαρακτηριστικές διογκώσεις στο στέλεχος του πειρατή που απο τρυφερό αρχίζει και γίνεται ξυλοποιημένο.Μόλις η Βασίλισσα πει"Αμα μου φέρεις το χρυσό θα σου δοθώ" πετάμε τον πειρατή στο μικρό καράβι. Σε 1-2 ώρες το έχει γεμίσει με οσο χρυσό χωράει, αφήνουμε την υπόλοιπη αρμάδα να πάει στο καλό (είναι ανακυκλώσιμο υλικό χρησιμοποιείται και για άλλους καπιταλισμούς)
Πέρνουμε τα 2-3 κονέ της κυβέρνησης και τα λαδώνουμε καλά με χρυσό, τα απλώνουμε στο ταψί και τα αφήνουμε να γλυκαθούν. Πέρνουμε τους 5-8 δικαστές και τους λαδώνουμε και αυτούς αλλά χωριστά ώστε να μην πέσει κατα λάθος όλο το χρυσάφι σε έναν, θέλει προσοχή με τους δικαστές γιατί τραβάν το χρυσό σαν μαγνήτης, ο ένας μπορεί να βγάλει παράνομο το λάδωμα των άλλων αν το ξέρει και τότε κόβει η σαντιγύ και δεν πετυχαίνει το γλυκό.
Επαναλαμβάνουμε το ιδιο με τον Αρειο Παγο. Προσέξτε πρέπει νάναι υπερώριμος έως ξεκούτης και κατά προτίμηση τυφλός οπως και η δικαιοσύνη.
Ανακατεύουμε καλά τους πολιτικούς με τους δικαστές μέχρι να κρίνουν οτι ο υπόλοιπος χρυσός ειναι της Βασίλισσας και οτι ο Πειρατής σαν αμοιβή και με εχέγγυο το χρυσό μπορεί να πάρει ένα άτοκο δάνειο. Πετάμε τότε τον τραπεζίτη(απλυτο) που εκταμιεύει το δάνειο. Πέρνουμε ένα εργοστάσιο μισοτιμής από ξεπεσμένο έμπορο προκαπιταλιστικης επιχείρησης και βάζουμε τον πειρατή μέσα στη θέση του διευθυντη-μετόχου. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε τους δικαστές μέχρι να πήξει το μυαλό τους στο χαμηλότερο δυνατό μεροκάματο εργασίας. Τους βγάζουμε και το κάνουνε νόμο.
Ανεβάζουμε τον φούρνο σε ελαφρά ψηλότερο μορφωτικό και εισοδηματικό επίπεδο και πετάμε μέσα 2000-5000 πολίτες της μεσαίας τάξης, και τους αφήνουμε να βράσουν στο ζουμί τους, ανεβάζουμε λίγο ακόμα το φούρνο σε μορφωτικό αλλα οχι σε εισοδηματικό επίπεδο και πετάμε μέσα την εφημερίδα η της εφημερίδες που τις έχουμε αφήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή εξω μέχρι να κιτρινίσουν(βλέπε προηγούμενη συνταγή Ναζισμού για τα επιθυμητά χαρακτηριστικά του τύπου). Ανακατεύουμε τις εφημερίδες φροντίζοντας να γράφουνε "Σας λείπουνε μεταξωτές κορδέλλες" μόλις το λένε όλες μαζί και αφού η μεσαία τάξη έχει βράσει στο ζουμί της, έχει φουσκώσει και είναι έτοιμη να εκραγεί, χαμηλώνουμε τελείως το μορφωτικό επίπεδο του φούρνου, κατεβάζουμε το εισοδηματικό εκεί που λέει ο νόμος των δικαστών και πετάμε μέσα στο εργοστάσιο 200-300 εργάτες.
Τινάζουμε τα καραβάκια από το νερό και συλλέγουμε προσεκτικα όσα φύκια πιάσανε οση ώρα ηταν στο νερό. Τα βάζουμε στο εργοστάσιο. Τινάζουμε τον πειρατή καλά μέχρι να του φύγει όση τσίπα του έμεινε από το προηγούμενο τίναγμα και δίνει διαταγή στους εργάτες να καθαρίζουν και να συσκευάζουν τα φύκια σε πακέτα που γράφουν "Μεταξωτές κορδέλλες"
Πάμε ένα δείγμα στη μπατήρω Βασίλισσα και κολλά σφραγίδα"Επίσημος προμηθευτής της ΑΜ" συνεχίζουμε το ίδιο με κάθε πακέτο που βγαίνει από το εργοστάσιο.
Ξαναλαδώνουμε δικαστές και εφημερίδες και ανεβάζουμε το φούρνο σε ψηλή τιμή πώλησης κορδέλλας.
Οσο ψήνετε το γλυκό καμμιά φορά ρίχνουμε καμμιά ματιά γιατί οι εργάτες φουσκώνουνε συχνά πυκνά, επίσης οσο πιο πολλές κορδέλλες βγαίνουν στο γλυκό τόσο πιο πολλοί πολίτες της μεσαίας τάξης χρεωκοπούνε και κόβει η σαντιγύ(συναίρεση του μίγματος η προλεταριοποίηση) και μπορεί να γίνουν εργάτες και να κάνουνε απεργίες. Τότε για να μη πικρίσει το γλυκό (οπως συμβαίνει και οταν κανουμε γλυκο περγαμόντο...) πετάμε 100-150 απεργοσπάστες φροντίζοντας πάντα να κατεβάζουμε τόσο το μορφωτικό όσο και το εισοδηματικό επίπεδο του φούρνου.
Σε περίπτωση μεγάλου φουσκώματος πετάμε τα σώματα ασφαλείας και τον στρατό. Για τα χαρακτηριστικά τους βλέπετε προηγούμενη συνταγή(Ναζισμός)
Μόλις πήξουν οι εργάτες και δεν φουσκώνουν άλλο πετάμε μια πρέζα κρατικού προστατευτισμού βγάζουμε το ταψί και ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ είναι ετοιμος. Διατηρείται μόνο σε κρίση
Η παραπάνω συνταγή δεν βγάζει ποτέ αρκετό ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ όσοι και αν είναι οι καλεσμένοι σας , γιατί μόλις ένας δοκιμάσει το θέλει όλο για πάρτη του..είναι κάτι σαν γλυκο

HIGHLANDER...there can be only one...θα μείνει μόνο ένας

απο το προφιλ του Σταυρου Χατζησταυρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου